Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2017/518 Esas 2018/5214 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/518
Karar No: 2018/5214
Karar Tarihi: 09.04.2018

Hırsızlık - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2017/518 Esas 2018/5214 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde hırsızlık suçuyla yargılanan sanık mahkum edilmiştir. Temyiz sonucunda, hakimin taktir yetkisi dikkate alınarak tebliğnamedeki TCK 143. madde uygulamasında en üst hadden arttırım yapılmaması gerektiği belirtilmiştir. Sanığın, kapıları kilitli araçtan hırsızlık yapma eylemi, TCK'nın 142/1-b maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeyerek, aynı yasa maddesi yerine 142/1-e maddesi ile uygulama yapılmıştır. Dosya incelendikten sonra suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir ancak indirim yapılırken ceza hesabında yanlışlık yapılarak fazla ceza verilmiştir. Bu nedenle hüküm BOZULMUŞ ve ceza 6 ay 20 gün olarak düzeltilmiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK 143. madde
- TCK 142/1-b madde
- TCK 142/1-e madde
- TCK 35/2. madde
- TCK 62. madde
- 5320 sayılı Yasa
- 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi

13. Ceza Dairesi 2017/518 E. , 2018/5214 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Hakimin taktir yetkisi dikkate alınarak tebliğnamedeki TCK 143. madde uygulamasında en üst hadden arttırım yapılmaması gerektiği ile ilgili 2 numaralı bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Sanığın, kapıları kilitli araçtan hırsızlık yapma eyleminin TCK"nın 142/1-b maddesindeki suçu oluşturduğu gözetilmeyerek, aynı Yasanın 142/1-e maddesi ile uygulama yapılması, sonuç ceza değişmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanık hakkında TCK"nın 35/2. maddesi uyarınca indirim yapılırken cezanın “8 ay” olması gerekirken “10 ay ” şeklinde hesaplanması ve devamında TCK"nın 62. maddesi uyarınca indirim yapılırken sonuç ceza olarak sanığa 6 ay 20 gün hapis cezası yerine, 8 ay 10 gün hapis cezası verilerek fazla cezaya hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sonuç cezanın "6 ay 20 gün hapis cezası’’ olarak düzeltilmek suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.04.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.