Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/7088 Esas 2019/19412 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7088
Karar No: 2019/19412
Karar Tarihi: 12.12.2019

Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/7088 Esas 2019/19412 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme ve suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçlarından kurulan beraat ve mahkumiyet hükümleri temyiz edilmiş. İncelenen deliller ve hakim kanaatine göre, beraat hükmüne ilişkin temyiz itirazları reddedilmiş ve mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazı dosyadaki değişiklikler nedeniyle kabul edilmiş. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesindeki hak yoksunluğu hükümlerinin Anayasa Mahkemesi tarafından kısmen iptal edilmesi, suç eşyasını satın alınması veya kabul edilmesi suçundan verilen hapis cezasının infaz aşamasında değerlendirilmesini mümkün kılmıştır. Ancak, TCK'nın 165/1. maddesi kapsamında uzlaştırma işlemi yapılması gerektiği tespit edilmiş ve bu nedenle karar bozulmuştur. Kanun maddeleri detaylı açıklama gerektirdiğinden asistan yanıt verememekteyiz.

2. Ceza Dairesi 2019/7088 E. , 2019/19412 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme, suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi
HÜKÜM : Beraat,mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1- O yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin sanık ... hakkında hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan beraat hükmüne ilişkin olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve taktirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2- Sanık ... hakkında suç eşyasının satın alınması veya kabul edilmesi suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının sanık ... hakkında verilen hapis cezası yönünden infaz aşamasında değerlendirilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
24.10.2019 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 7188 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ile uzlaştırma hükümleri yeniden düzenlenmiş olup, sanığın eylemine uyan TCK"nın 165/1. maddesinde düzenlenen suçun uzlaşma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 12/12/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.