Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/10364 Esas 2021/2301 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/10364
Karar No: 2021/2301
Karar Tarihi: 03.03.2021

Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2020/10364 Esas 2021/2301 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle nitelikli dolandırıcılık suçundan mahkum edilmiştir. İstanbul Anadolu 1. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet kararı, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesi tarafından reddedilmiştir. Temyiz başvurusu da reddedilerek, hüküm kesinleşmiştir. CMK 286/2-a maddesi gereğince, beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararları temyizi mümkün değildir. Suç, 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 29.maddesi ile CMK\"nın 286.maddesine eklenen 3. fıkra kapsamında bulunmamaktadır. Kanun maddeleri; TCK 158/1-f-son, 62, 52/2-4, 53/1-2-3, CMK 286/2-a, CMK 298'dir.

15. Ceza Dairesi 2020/10364 E. , 2021/2301 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Bilişim sistemleri banka veya kredi kurumlarının araç olarak kullanılması suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : 1-) İstanbul Anadolu 1. Ağır Ceza Mahkemesinin 12/04/2018 tarih ve 2012/329 Esas, 2018/152 sayılı kararına göre; TCK 158/1-f-son, 62, 52/2-4, 53/1-2-3. maddeleri uyarınca mahkumiyet (2 kez)
2-) İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesinin 19/11/2018 tarih ve 2018/2467 Esas, 2018/2943 sayılı kararına göre; İstinaf başvurusunun esastan reddine.
3-) İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesinin 15/06/2020 tarih ve 2018/2467 Esas 2018/2943 sayılı Ek karara göre; Temyiz başvurusunun reddine.

Nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükümleri hakkında sanık tarafından istinaf başvurusunda bulunulmasından sonra, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesi’nin istinaf başvurularının esastan reddine dair hükmün sanık tarafından temyiz edilmesi üzerine, İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 22. Ceza Dairesi’nin temyiz talebinin reddine dair verdiği ek karar sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükmolunan cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK"nın 286/2-a maddesi gereğince, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair bölge adliye mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığı ve dava konusu suçun 24/10/2019 tarihinde yürürlüğe giren 17/10/2019 tarihli ve 7188 sayılı Kanunun 29.maddesi ile CMK"nın 286.maddesine eklenen 3. fıkra kapsamında bulunmaması nedeniyle Bölge Adliye Mahkemesince verilen temyiz isteminin reddine ilişkin 15.06.2020 tarih ve 2018/2467 Esas, 2018/2943 sayılı Ek kararında bir isabetsizlik görülmediğinden; bu karara yönelik
sanığın temyiz itirazlarının 5271 sayılı CMK"nın 298. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, 03.03.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.