Adalet Bakanlığı"nın, 10/10/2017 tarihli yazısı ile kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan sanık ... hakkındaki kamu davasının düşürülmesine dair Diyarbakır 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 23/02/2017 tarihli ve 2007/76 esas, 2007/703 sayılı ek kararının kanun yararına bozulmasının istenmesi üzerine, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nca 18/10/2017 tarihli yazı ekinde dosyanın Dairemize gönderildiği anlaşıldı.
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
A) Konuyla İlgili Bilgiler:
1- Sanığın 06/11/2006 tarihinde işlediği iddia edilen kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan dolayı TCK"nın 191/1 ve 62. maddeleri uyarınca 10 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, cezasının aynı Kanun"un 50/1-d maddesi gereğince “10 ay süre ile alkollü içecek satan yerlere, kahvehanelere ve cafelere gitmekten yasaklanması” seçenek tedbirine çevrilmesine dair Diyarbakır 1. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 22/10/2007 tarihli ve 2007/76 esas, 2007/703 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip seçenek tedbirin infazına başlandığı,
2- Hükümlünün, seçenek tedbirin gereklerini yerine getirdiği gerekçesiyle, Diyarbakır 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 23/02/2017 tarihli ve 2007/76 esas, 2007/703 sayılı ek kararı ile TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca «kamu davasının düşmesine» karar verildiği ve kararın yasa yoluna başvurulmadan kesinleştiği,
Anlaşılmıştır.
B) Kanun Yararına Bozma Talebi:
Kanun yararına bozma talebi ve ihbar yazısında, "1- Sanık hakkında verilen 23/02/2017 tarihli düşme kararından önce, 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile 5237 sayılı Kanun"un 191.maddesinde değişiklik yapıldığı cihetle sanığın hukuki durumunun yeniden belirlenmesi gerektiği gözetilmeksizin yazılı şekilde karar verilmesinde;
2- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 191/5. maddesi uyarınca, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin gereklerine uygun davrandığından bahisle kamu davasının düşmesine karar verilmiş ise de, sanığın seçenek yaptırımına uygun davranması durumunda Cumhuriyet savcılığınca sadece yerine getirme fişi tanzim edilmesi gerektiği gözetilmeden, sanığın tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyduğundan bahisle kamu davasının düşürülmesine karar verilmesinde, isabet görülmemiştir." denilerek, Diyarbakır 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 23/02/2017 tarihli ve 2007/76 esas, 2007/703 sayılı ek kararının bozulması istenmiştir.
C) Konunun Değerlendirilmesi:
Sanık hakkında yapılan yargılama sonucunda Diyarbakır 1. Sulh Ceza Mahkemesi"nin 22/10/2007 tarihli mahkûmiyet kararı ile hükmedilen 10 ay kısa süreli hapis cezasının; TCK’nın 50/1. maddesinde sayılan seçenek tedbirlerden (d) bendinde yer alan “Mahkûm olunan cezanın yarısından bir katına kadar süreyle, belirli yerlere gitmekten veya belirli etkinlikleri yapmaktan yasaklanma” seçenek tedbiri kapsamında “10 ay süre ile alkollü içecek satan yerlere, kahvehanelere ve cafelere gitmekten yasaklanması” tedbirine çevrildiği ve hükümlünün de seçenek tedbirin gereklerini yerine getirdiğinin anlaşılması karşısında aynı maddenin 5. ./..

fıkrasında yer alan “Uygulamada asıl mahkûmiyet, bu madde hükümlerine göre çevrilen adlî para cezası veya tedbirdir.” şeklindeki düzenleme uyarınca somut olayda hükümlü hakkında yapılacak işlemin, TCK’nın 50/1. maddesinin (d) bendinde yer alan “Mahkûm olunan cezanın yarısından bir katına kadar süreyle, belirli yerlere gitmekten veya belirli etkinlikleri yapmaktan yasaklanma” seçenek tedbirinin infaz edilmiş olduğunu gösteren yerine getirme fişi düzenlenmesinden ibaret olduğu halde, mahkemece davanın düşmesine karar verilmesi yasaya aykırı ise de,
Öncelikle, mahkûmiyet hükmünden sonra 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla yeniden düzenlenen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrası ve 5320 sayılı Kanun"a eklenen ek 7. maddenin 2. fıkrası hükümlü lehine hükümler içermekte olup, mahkemece 23/02/2017 tarihli karar ile yapılan değerlendirme esnasında hükümlü lehine uyarlama yapılması gerektiğinden, hükümlünün kanun yararına bozma talebine konu olan suçu, aynı nitelikte başka bir suç nedeniyle daha önce verilmiş bir tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra;
a) Hükümlü bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz.” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine”
b) Hükümlü bu suçu daha önce işlediği suçtan dolayı verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş değilse, bu suç nedeniyle daha önce tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmamış olan hükümlü hakkında, karardan önce 28/06/2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesi ve aynı Kanun"un 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanun"a eklenen geçici 7. maddenin 2. fıkrası uyarınca, 191. madde hükümleri çerçevesinde "hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına",
Karar verilmesi gerektiğinden, kanun yararına bozma talebi yerindedir.
D) Karar :
Açıklanan nedenlerle, kanun yararına bozma talebi yerinde görüldüğünden; kamu davasının düşmesine ilişkin Diyarbakır 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 23/02/2017 tarihli ve 2007/76 esas, 2007/703 sayılı ek kararının 5271 sayılı CMK"nın 309. maddesinin 3. fıkrası gereğince kanun yararına BOZULMASINA, aynı Kanun"un 309. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendi uyarınca gerekli işlemin yapılması için, dosyanın Adalet Bakanlığı"na iletilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na gönderilmesine, 08.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.