5607 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/12358 Esas 2021/3214 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/12358
Karar No: 2021/3214
Karar Tarihi: 03.03.2021

5607 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/12358 Esas 2021/3214 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edildi. Sanığa açılan dava sonucunda, suç tarihi ve eşyanın niteliği de dikkate alınarak, 4733 sayılı Kanuna muhalefet suçu işlediği tespit edildi. Ancak hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildi. Fakat TAPDK'nun hakları gözetilmediği ve hükmün kesinleştirilmeden önce itiraz hakkının olduğu belirtildi. Mahkeme kararı zamanaşımını kesen son işlem olan sanığın savunmasının alındığı 22.03.2011 tarihinden sonra herhangi bir işlem yapılmadığı için temyiz kararı yerinde görülerek hüküm bozuldu ve kamu davası zamanaşımı nedeniyle düştü. Eşyalar müsadere edildi. Kanun maddeleri ise 4733 sayılı Kanun, 5237 sayılı TCK’nun 66/1-e maddesi, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi, 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi, 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddesi ve TCK’nun 54/4. maddesi.

7. Ceza Dairesi 2018/12358 E. , 2021/3214 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkında açılan kamu davasının yapılan yargılaması neticesinde, 22.03.2011 tarihinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği, suç tarihi ve suça konu eşyanın niteliği dikkate alınarak sanığa atılı eylemin 4733 sayılı Kanuna muhalefet suçunu oluşturduğu anlaşılmakla; 4733 sayılı Kanun uyarınca suçtan zarar gören ve katılma hakkı bulunan TAPDK"nun aşamalardan haberdar olmadığı, TAPDK vekiline tebliğ edilmeden hükmün kesinleştirildiği, 22.03.2011 tarihli hükme yönelik TAPDK"nun itiraz hakkı bulunduğundan anılan kuruma tebliğ edilmeyen hükmün henüz kesinleşmediği ve infaz yönüyle zamanaşımını durdurmadığı, mahkemece hükmün açıklanmasına dair 01.04.2015 tarihli kararın hukuki değerden yoksun olduğu, zamanaşımını kesen en son işlemin sanığın mahkemece savunmasının alındığı 22.03.2011 tarihi olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede,
Zamanaşımını kesen son işlem olan sanığın savunmasının alındığı 22.03.2011 tarihinden sonra zamanaşımını kesen başkaca bir işlem yapılmadığından temyiz inceleme gününde 5237 sayılı TCK’nun 66/1-e maddesinde öngörülen 8 yıllık asli zamanaşımı süresi tamamlanmış olmakla sanığın temyiz itirazları yerinde görülerek hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, anılan maddeler ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8. maddesi uyarınca sanık hakkındaki kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞÜRÜLMESİNE, dava konusu eşyaların 5607 sayılı Kanunun 13/1. maddesi yollamasıyla TCK’nun 54/4. maddesi uyarınca MÜSADERESİNE, 03/03/2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.