MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 22/01/2016 tarih ve 2014/35-2016/9 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili asıl ve birleşen davalarda; davalı ... ile müvekkili Aras Elektrik Dağıtım A.Ş. arasında 4628 sayılı Elektrik Piyasası Kanunu gereği olarak 11.06.2010, 13.07.2010, 03.11.2010 ve 28.12.2010 tarihlerinde Sistem Bağlantı Anlaşması ve Sistem Kullanım Anlaşmalarının imzalandığını, özel hukuk hükümlerine tabi olan bu anlaşmalarda, davalı ..."ye ait iletim sisteminin kullanılmasının hüküm ve şartlarının düzenlendiğini, davalı ...’ın, Şubat 2010, Mart 2010 ve Nisan 2010 döneminde ... tesislerinde müvekkillinin bağlı olduğu fiderlere 00.00-24.00 saatleri arasında üç veya daha fazla arıza intikal ederek kesicinin açıldığı iddiası ile ceza faturası gönderdiğini, faturanın ihtirazi kayıt ile 04.01.2011 tarihinde ödendiğini; yine ...’ın Haziran 2011 Aralık 2011 ve Temmuz 2012 döneminde her bir trafo merkezi için reaktif sınırların aşıldığı gerekçesiyle cezai şart faturası düzenlediğini, bu faturaların da ihtirazi kayıt ile ödendiğini, sözleşmenin 10. ve 16. maddesine göre cezaişart faturası kesilmeden önce ihtar gönderilmesi şartı bulunduğu, ancak ...’ın ihtar şartına uymadığını, ceza uygulanması işlemini hukuka aykırı olduğunun tespiti ile ödenen ceza faturası tutarlarının ödeme tarihinden itibaren işleyecek TCMB"nin avans işlemlerinde uyguladığı en yüksek faiz oranı üzerinde hesaplanacak faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili; dava konusu sözleşme ihlalinin ..."ın uyarısı şartına tabi olmadığını, bu nedenle ceza işleminde ve faturada bir usulsüzlük bulunmadığını, bağlantı anlaşmasının 16. maddesinde yazılı olan uyarı yükümlülüğünün sistem kullanım anlaşmasının cezai şartlar başlıklı
maddesinde yer alan ihlal hallerinde geçerli olmadığını, düzenlenen faturanın mevzuata uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; Sistem Kullanım Anlaşması"nın 10. ve Bağlantı Anlaşmasının 16. maddeleri nazara alındığında ; davacının " kesici açması " ve "Reaktif Sınır Değerlerinin Aşılması" ihlallerini gerçekleştirdiği, ancak yapılan ihlallerle ilgili ceza uygulanmadan önce kullanıcının süre verilerek yazılı olarak uyarılması ve verilen süre sonunda ihlalin ortadan kaldırılmaması halinde cezanın uygulanmasının öngördüğü halde, davalı tarafça ilk ihlalin tespitinde bu ihlalin giderilmesi için uygun bir süre vererek ihlalin kaldırılması yönünde bir uyarı yapmayarak cezai şart uygulanabilmesinin ön şartına uygun davranmadığı, bu nedenle dava konusu faturaların sözleşmelere aykırı olarak düzenlendiği, davacının ihtirazi kayıtla ödediği bu bedelleri talep edebileceği gerekçesiyle asıl ve birleşen davaların kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 30.530,02 TL temyiz ilam harcının temyiz eden asıl ve birleşen davalarda davalıdan alınmasına, 23/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.