Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2016/13329 Esas 2017/13941 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Aile Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından; tazminatlar ve nafakaların miktarları ile kişisel ilişki yönünden, davalı erkek tarafından ise; tamamına yönelik olarak temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 05/12/2017 günü duruşmalı temyiz eden davalı ... ile vekilleri gelmedi. Karşı taraf temyiz eden davacı ... vekili Av. ... geldiler. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı asil, temyiz aşamasında sunduğu 28.06.2016 havale tarihli dilekçesiyle davacı kadının kabul edilen davasının boşanma hükmüne yönelik olan temyizinden feragat ettiğini bildirmiştir. Öyleyse, temyiz dilekçesinin münhasıran boşanma hükmüne dair itirazına yönelik kısmının temyizinden feragat nedeniyle reddi gerekmiştir.
2-Davacının tüm, davalının ise diğer temyiz itirazlarının hasren yapılan temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle davalı erkeğe yüklenen güven sarsıcı davranış eyleminin mevcut delil durumuna göre ispatlanamadığı, ne var ki mahkemece davalı erkeğe yüklenen ve gerçekleşen diğer kusurlu eylemlerine göre de tam kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre davalının tüm, davacının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
3-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanununun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanununun 50 ve 52. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamıştır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 3. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, davalının münhasıran boşanma hükmüne ilişkin temyiz itirazlarının yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple REDDİNE, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 143.50 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, duruşma için takdir olunan 1.480 TL vekalet ücretinin davalıdan alınarak, davacıya verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.