Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/6016 Esas 2017/1780 Karar Sayılı İlamı

20. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/6016
Karar No: 2017/1780
Karar Tarihi: 20.03.2017

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/6016 Esas 2017/1780 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçundan mahkum edilmesine karar verdiği vurgulanmaktadır. Ancak, mahkeme kararının hukuken geçersiz olduğu belirtilmektedir. Çünkü sanığın yüzüne karşı verilen tedavi ve denetimli serbestlik kararında kanun yoluna başvuru süresi yanlış belirtilmiştir. Asıl hüküm incelenmek üzere dosyanın Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı'na iadesine karar verilmiştir. Kararda, 5237 sayılı TCK'nın 191. maddesi ile ilgili olarak 6217 sayılı Kanun'un 20. maddesi eklenerek tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına ilişkin kararların durma kararı niteliği taşıdığı ve itiraz kanun yoluna tabi olduğu açıklanmaktadır. Kanun yolunun mercii, başvuru şekli, süresi ve bu sürenin başlangıcının açık ve net belirtilmesi gerektiği konusuna vurgu yapılmaktadır.

20. Ceza Dairesi 2015/6016 E. , 2017/1780 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : 3. Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Anayasa’nın 40/2, 5271 sayılı CMK’nın 34/2, 231/2 ve 232/6. maddeleri uyarınca, hüküm fıkrasında, başvurulacak kanun yolunun, merciinin, başvuru şekli, süresi ve bu sürenin başlangıcının açıkça ve ilgiliyi yanıltmayacak biçimde gösterilmesi gerekmekte olup; dosya kapsamına göre, sanığın yüzüne karşı verilen 25.06.2013 tarihli ""tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına"" kararında kanun yoluna başvuru süresinin “tefhimden itibaren" yerine, yanıltıcı biçimde “tefhim ve tebliğden itibaren” başlayacağının belirtilmesi karşısında; mahkemece verilen, 26.02.2014 tarihli mahkûmiyet hükmünün hukuken geçersiz olduğu, sanığın 28.02.2014 tarihli temyiz dilekçesinin 26.06.2013 tarihli tedavi ve denetimli serbestlik kararına yönelik olduğu kabul edilerek, asıl hükmün incelenmesinde;
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararlar, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre, durma kararı niteliğinde olup, itiraz kanun yoluna tabi bulunması nedeniyle, itirazla ilgili gerekli kararın yetkili ve görevli itiraz merciince verilmesi için, dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı"na İADESİNE, 20.03.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.