4733 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/11225 Esas 2019/746 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/11225
Karar No: 2019/746
Karar Tarihi: 14.01.2019

4733 sayılı Yasaya muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2015/11225 Esas 2019/746 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında daha önceden Torbalı 2. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm olduğunu ancak bu hüküm hakkında yeniden ihbarda bulunulması gerektiğini belirtmiştir. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümleri Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edildiği için bu madde yeniden değerlendirilmelidir. Mahkeme, sanığın cezasının infazı tamamlanana kadar altsoyu dışında kalan hak ve yetkilerinden yoksun bırakılması gerektiğini de belirtmiştir. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri, 4733 sayılı Yasaya muhalefet suçu, 5320 sayılı Yasa, 1412 sayılı CMUK'nun 322. maddesi ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi olarak açıklanmıştır.

7. Ceza Dairesi 2015/11225 E. , 2019/746 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 4733 sayılı Yasaya muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
1.Konya 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 12.11.2013 tarih ve 2013/479 Esas, 2013/740 Karar sayılı ilamında, sanık hakkında Torbalı 2. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 2010/376 Esas, 2011/321 Karar sayılı ilamı hakkında ihbarda bulunulmasına karar verildiği halde, Torbalı 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin temyize konu hükmün açıklanması kararında da aynı ilamı hakkında yeniden ihbarda bulunulmasına karar verilmesi,
2. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, aynı maddenin 1. fıkrasının (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakları ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmesine, altsoyu dışında kalanlarla ilgili bu hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden ve bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca,
1.Hükümden Torbalı 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/376 Esas, 2011/321 Karar sayılı ilamı hakkında ihbarda bulunulmasına ilişkin 4.bendin çıkarılması,
2. Hükümden TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine "24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK"nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine," ifadesinin eklenmesi ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.01.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.