Basın ve yayın araçlarının sağladığı kolaylıktan yararlanmak suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/37264 Esas 2020/12421 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/37264
Karar No: 2020/12421
Karar Tarihi: 16.12.2020

Basın ve yayın araçlarının sağladığı kolaylıktan yararlanmak suretiyle dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2017/37264 Esas 2020/12421 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, Yeni Asır Gazetesi, Küçük İlanlar sayfasına araç satış ilanı vererek, müşteki ile araç satışı konusunda anlaştı. Telefon görüşmesi sırasında kendisini diş doktoru olarak tanıtan sanık, aracın ilk sahibi olduğunu ve başkasına satmaması için müştekinin 200 TL kapora göndermesini istedi. Müştekinin istenilen parayı sanığın posta çeki hesabına göndermesinin ardından sanık ulaşılamaz hale geldi. Sanık, Basın ve yayın araçlarının sağladığı kolaylıktan yararlanmak suretiyle dolandırıcılık suçundan mahkum oldu. Mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmedi. TCK'nın 158/1-g, 62/1, 52/2-4, 53. maddeleri gereğince sanığın mahkumiyetine karar verildi. Anayasa Mahkemesi'nin kısmi iptal kararı infaz aşamasında gözetilecek.

15. Ceza Dairesi 2017/37264 E. , 2020/12421 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basın ve yayın araçlarının sağladığı kolaylıktan yararlanmak suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 158/1-g, 62/1, 52/2-4, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Basın ve yayın araçlarının sağladığı kolaylıktan yararlanmak suretiyle dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Gerekçeli kararda, suçun “Basın ve yayın araçlarının sağladığı kolaylıktan yararlanmak suretiyle dolandırıcılık” olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Sanığın, Yeni Asır Gazetesi, Küçük İlanlar sayfasına araç satış ilanı verdiği, müştekinin bu ilanda belirtilen telefon numarasını arayarak sanık ile araç satışı konusunda anlaştığı, sanığın telefon görüşmesi sırasında kendisini diş doktoru olarak tanıtıp, aracın ilk sahibi olduğunu, aracı çok fazla isteyen olduğunu, başkasına satmaması için 200,00 TL kapora göndermesini istediği, müştekinin de istenilen 200,00 TL parayı sanığın posta çeki hesabına gönderdiği, ancak daha sonra sanığa ulaşamadığı, sanığın bu şekilde hileli davranış ve sözlerle haksız menfaat elde etiğinin iddia edildiği somut olayda; sanığın tevil yollu ikrarı, müşteki beyanı ile tüm dosya kapsamından atılı suçun sanık tarafından işlendiğine ilişkin mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin (1), (2) ve (4) numaralı fıkralarıyla ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin verdiği 08.10.2015 tarihli ve E.2014/140, K.2015/85 sayılı kısmi iptal kararının, 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe girdiğinden koşulları oluşması halinde infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 16/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.