Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2016/8207 Esas 2017/13928 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (Aile) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından katılma yoluyla kusur belirlemesi, tazminat taleplerinin reddi ve nafakaların miktarı yönünden; davalı erkek tarafından ise nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin tüm, davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2- Mahkemece, boşanmaya neden olan olaylarda, tarafların eşit kusurlu oldukları gerekçesiyle tarafların boşanmalarına karar verilmiş ise de; davalı erkek cevap dilekçesinde “kadının erkeğe soğuk davrandığı” vakasına dayanmadığı gibi, kadına kusur olarak yüklenebilecek herhangi bir somut vakıaya da dayanmamış olup; evlilik birliğinin temelinden sarsılmasına neden olan olaylarda davacı kadının kusurlu bir davranışı da kanıtlanamamıştır. Bu durumda mahkemece, davalı yanca usulüne uygun şekilde süresinde ileri sürülmeyen ve dayanılmayan bir vakıa esas alınarak davacı kadına kusur yüklenilmesi doğru olmamıştır (HMK m. 137, 140/3, 187). Toplanan delillerden mahkemenin de kabulünde olduğu üzere erkeğin “kadının migren rahatsızlığını sürekli başına kaktığı ve büyük bir kusurmuş gibi göstermeye çalıştığı ve " sen hastasın " demek suretiyle aşağıladığı” anlaşılmaktadır. O halde evlilik birliğinin temelinden sarsılmasında ve boşanmaya neden olan olaylarda erkeğin tamamen kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Gerçekleşen bu kusurlu
davranış aynı zamanda kadının kişilik haklarına saldırı niteliğindedir. Kadın yararına Türk Medeni Kanununun 174/1-2. maddesi koşulları oluşmuştur. Bu husus gözetilmeden tarafların eşit kusurlu kabulü ve bu hatalı kusur belirlemesine bağlı olarak davacı kadının maddi ve manevi tazminat taleplerinin (TMK m. 174/1-2) reddi doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyizi konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 143.50 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 05.12.2017(Salı)