Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/11095 Esas 2018/4815 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
AVUKAT ...
AVUKAT ...
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı İl Özel İdaresine devredilen Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğüne bağlı olarak geçici işçi statüsünde çalışırken 2001 yılı Şubat ayında daimi işçi statüsüne geçirildiğini, 2005 yılında çalıştığı işyerinin İl Özel İdaresine devredildiğini, işyeri TİS tarafı Yol İş Sendikası üyesi olduğunu, TİS hükümlerine göre ücret intibakı yapılırken geçici işçi statüsünde bulunan hizmet sürelerinin derece ve kademede nazara alınmadığını, bu sebeple ücretlerinin ve ücrete bağlı yıpranma primi, akdi ikramiye ve ilave tediyelerin eksik ödendiğini iddia ederek fark alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; zamanaşımı def"inde bulunmuş, Türk İş ile Hükümet arasında 26.10.2000 tarihinde yapılan protokolle Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı, Orman Bakanlığı, Devlet Su İşleri Genel Müdürlüğü ve Köy Hizmetleri Genel Müdürlüğünde süreli(geçici veya mevsimlik iş pozisyonlarında) iş sözleşmesiyle istihdam edilmiş veya 26.10.2000 tarihi itibariyle çalışanların uzun süredir bu kurumlarda çalışmış olmaları ve iş deneyimleri dikkate alınarak 02.02.2001 tarihinden itibaren TİS hükümleri de dikkate alınarak sürekli işçi kadrolarının intibak ettirilmelerinin öngörüldüğünü, 01.03.1999-28.02.2001 tarihleri arasında geçerli TİS"in 5-e maddesinde "belirli süreli hizmet akdiyle çalıştırılan işçilerin TİS in bütün hükümlerinden yararlandırılacağı, ancak ücretli izinler başlıklı 35.maddesi, kademe ilerlemesi başlıklı 106 ve derece terfi başlıklı 107.madde hükümlerinden yararlandırılabilmeleri için aralıksız 1 yıl çalışmalarının zorunluluk şartı"nın getirildiğini, davacının 02.02.2001 tarihinden önce aralıksız 1 yıl çalışma şartını yerine getirmediğini, 2000 yılı öncesi geçici süreli çalışmalarının nazara alınamadığını, dolayısıyla yapılan intibakın TİS"lerine uygun olduğunu savunarak davanın reddini talep etmiştir.

Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılamaya ve toplanan delillere göre, davacının intibak işleminin davalı işverence protokol hükümlerine uygun olarak yapıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasındaki uyuşmazlık geçici işçilikte geçen sürenin sürekli işçi kadrosuna geçildikten sonraki dönemde kademe ve dereceye esas alınıp alınmayacağı konusundadır.
Dosya içeriğine göre; geçici işçilikte geçen sürenin sürekli işçi kadrosuna geçildikten sonraki dönemdeki kademe ve dereceye esas alınmamasının imzalanan protokole uygun olduğundan bahisle fark alacak taleplerinin reddine karar verilmiştir. Dairemizin daha önceki emsal kararları da bu yöndedir. Ancak Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 11.11.2015 tarihli ve 2015/7-1115 esas, 2015/2541 sayılı kararında geçici işçilikte geçen sürelerin daimi kadroya geçişte kademe ve derece intibakında dikkate alınması gerektiği kabul edildiğinden uygulama birliği, hukuki belirlilik ve öngörülebilirlik ilkeleri uyarınca davacının derece ve kademesi yeniden belirlenmeli ve varsa fark alacaklar hüküm altına alınmalıdır.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 26.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.









Ş.K.