Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/23742 Esas 2022/2462 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Sanığın çocuğun cinsel istismarı suçundan mahkumiyeti ile diğer atılı suçtan beraatine dair Aydın 1. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 10.02.2021 gün ve 2020/624 Esas, 2021/113 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden esastan, çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hüküm açısından ise düzeltilerek esastan reddine

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Hükmün sanık müdafisince temyiz edilmesinden sonra sanığın inceleme aşamasında verdiği 13.01.2022 tarihli yazılı ifadesi ile vaki temyiz isteminden vazgeçtiği anlaşıldığından, katılan Bakanlık vekili ile katılan mağdure vekilinin temyizleriyle sınırlı yapılan değerlendirmede gereği görüşüldü:
Sanık hakkında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Beraat kararına konu kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunun 5237 sayılı TCK'nın 109/2. maddesinde düzenlenip, ağırlaştırıcı haller nazara alınmaksızın öngörülen temel cezanın üst sınırının on yıldan az olması ve 5271 sayılı CMK'nın 286/2-g. maddesine göre üst sınırı on yıl veya daha az hapis cezasını gerektiren suçlarla ilgili ilk derece mahkemesince verilen beraat kararlarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının kesin olup, temyiz edilememesi karşısında, katılan mağdure vekilinin söz konusu hükme yönelik temyiz isteminin CMK'nın 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve katılan mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun düzeltilerek esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, katılan mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İzmir Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 17.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.