Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/4474 Esas 2019/4894 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4474
Karar No: 2019/4894
Karar Tarihi: 10.04.2019

Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2018/4474 Esas 2019/4894 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi         2018/4474 E.  ,  2019/4894 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Suç : Taksirle yaralama
    Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2-b-e, 62/1, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

    Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
    Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere,incelenen dosya kapsamına ve oluşa göre, sanık müdafinin raporlar arasında çelişki olduğuna, kusur durumuna, sanık hakkında CMK 231. maddesinin uygulanması gerektiğine, ceza miktarına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
    Sanık hakkında hüküm kurulurken adli para cezasının gün olarak belirlenmeyip ay olarak belirlenerek arttırım ve indirimlerin ay üzerinden hesaplanması suretiyle TCK 61/8. maddesine aykırı davranılması;
    Katılanın yaralanmasının yaşamını tehlikeye sokan bir durum olduğu, vücudunda kemik kırığı oluşacak şekilde yaralandığı ve yaralanmanın duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması niteliğinde olduğu 06.01.2013 tarihli raporla anlaşılmakla; yaralamanın niteliği göz önünde bulundurulduğunda dayanak kanun maddesinin hükmün 2. paragrafında "TCK"nın 89/2-a-b-e maddesi" olarak gösterilmesi gerekirken "TCK"nın 89/2-b-e. maddesi" olarak gösterilmesi,
    Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konuda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1-2-3 ve 4 . paragraflarının çıkartılarak yerine;
    1-)Sanığın sabit olan "taksirle yaralama" suçundan eylemine uyan 5237 sayılı TCK.nun 89/1 maddesi gereğince suçun işleniş biçimi, suç konusunun önem ve değeri, sanığın kusur derecesi göz önünde bulundurularak sanığın alt sınırdan uzaklaştırılarak 300 GÜN ADLİ PARA CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA,
    2-)Sanığa verilen cezadan 5237 sayılı TCK.nun 89/2-a-b-e maddesi gereğince üç nitelikli hali alması nedeniyle 1/2 oranında arttırım yapılarak sanığın 450 GÜN ADLİ PARA CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA,
    3-)Sanığın adli sicil kaydından anlaşılan geçmişi, yargılama sürecindeki davranışı ve cezanın sanığın geleceği üzerinde olası etkileri bir arada değerlendirilerek 5237 sayılı TCK"nın 62/1. maddesi gereğince sanığın cezasından taktiren 1/6 oranında indirim yapılarak sanığın 375 GÜN ADLİ PARA CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA,
    4-)Sanığa verilen 375 gün adli para cezasının 5237 sayılı TCK.nun 52/2 maddesi gereğince sanığın şahsi hali ve ekonomik durumu göz önünde bulundurularak günlüğü taktiren 20 TL kabul edilerek sanığın neticeten 7.500,00 TL ADLİ PARA CEZASI İLE CEZALANDIRILMASINA, paragraflarının eklenmesiyle, hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 10.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.








    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.