MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Ankara 14. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki İlk Derece Mahkemesinde görülen maddi tazminat davasında verilen davanın kısmen kabulüne ilişkin hüküm hakkında Bölge Adliye Mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelenmesi sonucunda; esas yönünden istinaf dilekçesinin reddine ilişkin kararın, süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü.
-K A R A R-

Davacılar vekili; müvekkilinin 02/10/2011 tarihinde davalı ... tarafından sigortalanan ... plaklı araçta yolcu iken karıştığı kazada yaralandığını, sigortalı araç sürücüsünün kusurlu olduğunu, daha önce müvekkilinin daimi maluliyeti için Ankara 1. Asliye Ticaret Mahkemesinin 2012/711 E. sayılı dosyasında alınan bilirkişi raporunda bilirkişinin 2.607,40 TL geçici maluliyet tazminatı hesap ettiğini belirterek müvekkilinin geçici maluliyeti tedavi ve bakım giderlerinin müştereken ve müteselsilen kaza tarihinden itibaren işleyecek faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiş, alınan bilirkişi raporları doğrultusunda talebini 6.646,84 TL’ye yükseltmiştir.
Davalı vekili, davanın ... plakalı sigorta şirketine ihbarının gerektiğini ve kaza nedeniyle diğer araç sigortasından ödeme alınıp alınmadığının araştırılması gerektiğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre; 2.607,40 TL geçici iş göremezlik zararı, 2.514,47 TL bakıcı gideri zararı olup bu zararları davacı davalıdan sigorta teminatı kapsamında talep edebilir. Davacının uzman bilirkişi raporunda belirtilen kalemler yönünden, davacının tedavi için gerekli ulaşım gideri olan 700,00 TL"yi talep etme hakkı yerinde olduğu, doktor ücreti, yiyecek içeçek ve refakatçi giderlerine ilişkin taleplerinin reddi gerektiği bildirilerek davanın kısmen kabulü ile 2.607,40 TL geçici iş göremezlik tazminatı, 2.514,47 TL bakıcı gideri ve 700,00 TL tedavi için yapılan ulaşım gideri olmak üzere 5.821,87 TL"nin davalıdan tahsiline; fazlaya dair istemin reddine karar verilmiştir.
Karara karşı, davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesince, HMK"nun 346/1.maddesi uyarınca istinaf dilekçesi kanuni süre geçtikten sonra verilir veya kesin olan bir karara ilişkin olursa, kararı veren mahkeme istinaf dilekçesinin reddine karar verileceği, yine HMK’nun 352.maddenin 1.fıkrasının (b) bendinde kararın kesin olması halinde fıkra uyarınca mahkemece gerekli kararın verileceği belirtildiğinden, mahkemece istinaf dilekçesinin reddine dair kesin olarak karar verilmiş; karar davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanununun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2019 yılı için 58.800,00 TL’dir.
Eldeki davada reddedilen tutar 824,97 TL bakımından temyize konu edilen karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden davacı bakımından reddedilen miktar itibariyle Bölge Adliye Mahkemesi kararı kesin nitelikte olduğundan davacı vekilinin temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin HMK"nun 362/1-a ve 362/2. maddeleri uyarınca REDDİNE, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine 08/06/2021 gününde oybirliğiyle karar verildi.