5607 ve 4733 sayılı Kanunlara muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/11984 Esas 2021/3210 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/11984
Karar No: 2021/3210
Karar Tarihi: 02.03.2021

5607 ve 4733 sayılı Kanunlara muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/11984 Esas 2021/3210 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın 4733 sayılı Kanuna muhalefet suçundan dolayı verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin mahkeme kararının TAPDK tarafından henüz tebliğ edilmediği için kesinleşmediği, ancak sanığın denetim süresi içinde başka bir suç işlediği gerekçesiyle mahkumiyetine dair temyize konu kararın verildiği belirtilmiştir. Bu nedenle, sanık hakkında yapılan yargılamaya katılma hakkı bulunan TAPDK'nın mahkeme kararından haberdar olmadığı gözetilmediği için karar bozulmuştur.
Sanığın 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan dolayı verilen hükmün temyizi üzerine ise, yasa değişiklikleri nedeniyle ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin yerel mahkemeye ait olduğu belirtilmiştir. Kararda, 5607 sayılı Kanunun 3/22. maddesine eklenen \"Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir\" şeklindeki düzenleme ile kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği ifade edilmiştir. Ayrıca, 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Kanunun 63. maddesi ile 5607 sayılı Kanuna eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası da dikkate alınarak karar bozulmuştur.

7. Ceza Dairesi 2018/11984 E. , 2021/3210 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 ve 4733 sayılı Kanunlara muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Sanığın 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi gereği verilen mahkumiyet hükmünü temyizi üzerine yapılan incelemede;
Sanık hakkında 25.02.2013 tarihli ele geçen sigaralar yönünden eylemi nedeniyle açılan davada yargılama neticesinde 19.12.2013 tarihinde hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verildiği ve sanığın kararın suçtan zarar görmeyen ve katılma hakkı bulunmayan Gümrük İdaresi"ne tebliği üzerine kesinleştirildiği, sanığın denetim süresi içinde 17.02.2014 tarihli kasten yaralama suçunu işlediğinden bahisle yapılan yargılama neticesinde sanığın mahkumiyetine dair temyize konu kararın verildiği, bu haliyle yargılamaya katılma hakkı bulunan kurum olan TAPDK"na hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin mahkemenin bahse konu 19.12.2013 tarihli kararının tebliğ edilmemesi nedeniyle henüz kesinleşmediği ve denetim süresinin başlamadığı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
II- Sanığın 5607 sayılı Yasanın 3/5. maddesi gereği verilen mahkumiyet hükmünü temyizi üzerine yapılan incelemede ise;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen " Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.