Özel hayatın gizliliğini ihlal - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1885 Esas 2019/4884 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1885
Karar No: 2019/4884
Karar Tarihi: 10.04.2019

Özel hayatın gizliliğini ihlal - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1885 Esas 2019/4884 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Özel hayatın gizliliğini ihlal suçuyla ilgili olarak verilen bir mahkeme kararı incelendi. Sanık müdafii temyiz itirazı yaptı, ancak yapılan yargılamaya, delillere ve mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine uyuldu. Ancak, sanık hakkında daha önce verilen bir mahkumiyetin uzlaşma kapsamına alındığı ortaya çıktı. Bu nedenle, sanığın hukuki durumu yeniden değerlendirilip, önceki mahkumiyetin esas alınarak TCK'nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunda değerlendirme yapılması gerektiği sonucuna varıldı. Bu nedenle, karar BOZULDU.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 134/1-2. cümle, 62/1, 58/6, 53/1
- CMUK'un 326/son. madde
- TCK'nın 151/1. madde
- 29906 sayılı Resmi Gazete' de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK' nın 253. maddesinin 3. fıkrası
- 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi
- 6763 sayılı Kanun'un 35. maddesi ile değişik CMK' nın 254. maddesi
- 5237 sayılı TCK'nın 58. mad

12. Ceza Dairesi 2019/1885 E. , 2019/4884 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Özel hayatın gizliliğini ihlal
Hüküm : TCK"nın 134/1-2. cümle, 62/1, 58/6, 53/1, CMUK"un 326/son. maddeleri gereğince mahkumiyet

Özel hayatın gizliliğini ihlal suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin atılı suçun işlendiğine dair delil bulunmadığına, lehe hükümlerin uygulanmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Antalya 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/44 Esas 2010/453 Karar sayılı ilamındaki mahkumiyetin, TCK"nın 151/1. maddesinde düzenlenen mala zarar verme suçuna ilişkin olması ve hükümden sonra 02/12/2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesinin 3. fıkrasında yer alan "etkin pişmanlık hükümlerine yer verilen suçlar" ibaresinin kanun metninden çıkarılması nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 151/1. maddesinde tanımı yapılan mala zarar verme suçunun da uzlaşma kapsamına alındığının anlaşılması karşısında; 5237 sayılı TCK"nın 7/2. maddesi uyarınca "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur" hükmü de gözetilerek 6763 sayılı Kanun"un 35. maddesi ile değişik CMK"nın 254. maddesi uyarınca aynı Kanun"un 253. maddesinde belirtilen esas ve usulü göre uzlaştırma işlemleri yerine getirildikten sonra sonucuna göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilip hakkında bahsedilen ilamın esas alınarak TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağı hususunda değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 10.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.