Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/1800 Esas 2019/4335 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1800
Karar No: 2019/4335
Karar Tarihi: 20.06.2019

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/1800 Esas 2019/4335 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, silahlı terör örgütüne üye olan bir sanık hakkında verilen mahkumiyet kararının istinaf başvurusunu esastan reddetti. Ancak, örgüt mensubu olduğuna karar verilen sanık hakkında sadece tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği göz önünde bulundurulmadan hüküm verilmiş olduğundan, kararın bu kısmı bozuldu. Bu nedenle, hüküm düzeltildi ve onandı.
Kanun maddeleri:
- TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK'nın 53, 58/6-7-9, 63, 62 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı
- CMK'nın 302/1 maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddi
- CMK'nın 303/1-c maddesi uyarınca hükmün düzeltilmesi ve onanması
- 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Kahramanmaraş 4. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesi ve kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmesi.

16. Ceza Dairesi 2019/1800 E. , 2019/4335 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 53, 58/6-7-9, 63, 62 maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine ve gazete ve dergi aboneliğinin örgütsel faaliyet olarak değerlendirilemeyeceği kabul edilerekyapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ve müdafiinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
Örgüt mensubu olduğuna karar verilen sanık hakkında sadece TCK"nın 58/9 maddesi uyarınca tekerrür hükümleri uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı olup, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmeden CMK"nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükmün tekerrür uygulamasına dair kısmından “maddesi delaletiyle 58/6-7” ibaresinin çıkarılması suretiyle diğer yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Kahramanmaraş 4. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 4. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.06.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.