Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2015/8425 Esas 2015/25466 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
8. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/8425
Karar No: 2015/25466

Hakkı olmayan yere tecavüz - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2015/8425 Esas 2015/25466 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Besni Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanıkların köy yoluna tecavüz etmeleri nedeniyle suçlu bulunarak ceza almalarına karar verilmiştir. Ancak, suçtan doğrudan zarar görmeyen şikayetçinin katılma hakkı bulunmadığı ve temyiz isteğinin reddedildiği belirtilmiştir. Sanıkların bazı temyiz itirazları reddedilmiş, fakat suç tarihindeki bir yanlışlık ve para cezasının taksitlendirilmesinde yapılan bir hata nedeniyle karar düzeltmeyle onanmıştır. Kararın kesinleşme tarihinden itibaren ibaresinin çıkarılması gerektiği vurgulanmıştır. TCK'nın 52/4 maddesi kullanılmıştır. Köy yoluna tecavüz suçundan zarar görenin doğrudan mağdur konumunda olduğu, katılanın dava hakkı olduğu belirtilerek, sayın çoğunluğun kararına katılmayan kısmi karşı düşünce dile getirilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 154/2-1. maddesi
- 5275 sayılı Yasa'nın 109. maddesi
- Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Tüzük'ün 51. maddesi
- CMUK'nun 317. maddesi
- CMUK'nun 322. maddesi
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi
8. Ceza Dairesi         2015/8425 E.  ,  2015/25466 K.

    "İçtihat Metni"

    Tebliğname No : 8 - 2014/163382;
    MAHKEMESİ : Besni Asliye Ceza Mahkemesi
    TARİHİ : 04/03/2014
    NUMARASI : 2012/19 (E) ve 2014/181 (K)
    SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz

    Gereği görüşülüp düşünüldü:

    1- Suçtan doğrudan zarar görmeyen şikayetçi M.. Ö.."in davaya katılma hakkı bulunmadığı ve mahkeme tarafından da katılma kararı verilmiş olmasının hükmü temyiz hakkı vermeyeceği cihetle; şikayetçinin temyiz isteğinin CMUK.nun 317. maddesi gereğince oybirliğiyle (REDDİNE),
    2- Sanıkların temyiz taleplerinin incelemesine gelince;
    Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre sanıkların sair temyiz itirazların reddine, ancak:
    a- Sanıklara yüklenen suçun kesintisiz suçlardan olması nedeniyle, suç tarihinin hukuki kesintinin gerçekleştiği 06.01.2012 iddianame tarihi olacağı gözetilmeden, gerekçeli karar başlığında 12.12.2011 olarak yazılması,
    b- Sanıklar hakkında hükmedilen adli para cezası taksitlendirilirken 5237 sayılı TCK.nun 52/4, 5275 sayılı Yasanın 109 ve bu maddeye dayanılarak çıkarılan Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Tüzüğün 51. maddelerine aykırı olarak sanıkların aleyhine ve infaz yetkisini kısıtlar şekilde para cezasının hükmün kesinleşmesinden itibaren takside bağlanmasına karar verilmesi,
    Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “06.01.2012” olarak düzeltilmesi ve hükümlerin TCK.nun

    52/4 maddesinin uygulandığı bölümlerinden “kararın kesinleşme tarihinden itibaren” ibaresinin çıkarılması suretiyle hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 08.12.2015 gününde 1 nolu karar yönünden oyçokluğuyla, 2 nolu karar yönünden oybirliğiyle karar verildi.


    KISMİ KARŞI DÜŞÜNCE

    Sanıklar A.. G.. ve İ.. G.. hakkında, köy yoluna, tecavüz etmeleri nedeniyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 154/2-1. maddesinden cezalandırılmaları için dava açılmıştır.
    Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda sanıkların müsnet suçtan mahkumiyetlerine karar verilmiştir.
    Mahkemenin kararı, süresi içerisinde köy halkından olan katılan M.. Ö.. ve sanıklar tarafından temyiz edilmiştir.
    Sayın çoğunluğun katılan M.. Ö..’in temyiz telebinin reddine ilişkin 1 nolu kararı yerinde değildir. Şöyle ki;
    Köy yoluna tecavüz suçunda suçun mağduru o köyde oturan herkes, köy tüzel kişiliği ve yolun sahibi Hazinedir. Köy yolunu kullanma hakkı sahibi köy halkının suçtan zarar gören konumunda olduğu gözönüne alındığında, köyde oturup evine giden yola tecavüz edilen katılan M.. Ö..’in köy yoluna tecavüz suçunda doğrudan zarar gördüğü ve buna bağlı olarak davaya katılma ve hükmü temyiz etme hak ve yetkisinin bulunduğu gözetilerek, dosyanın esasına ilişkin temyiz incelemesi yapılması yerine, köy halkından katılan M.. Ö..’in davaya katılma hakkı bulunmadığından temyiz isteminin reddine ilişkin sayın çoğunluğun kararına katılmıyorum. 08.12.2015





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.