Tebliğname No : 8 - 2014/163382;
MAHKEMESİ : Besni Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 04/03/2014
NUMARASI : 2012/19 (E) ve 2014/181 (K)
SUÇ : Hakkı olmayan yere tecavüz

Gereği görüşülüp düşünüldü:

1- Suçtan doğrudan zarar görmeyen şikayetçi M.. Ö.."in davaya katılma hakkı bulunmadığı ve mahkeme tarafından da katılma kararı verilmiş olmasının hükmü temyiz hakkı vermeyeceği cihetle; şikayetçinin temyiz isteğinin CMUK.nun 317. maddesi gereğince oybirliğiyle (REDDİNE),
2- Sanıkların temyiz taleplerinin incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine göre sanıkların sair temyiz itirazların reddine, ancak:
a- Sanıklara yüklenen suçun kesintisiz suçlardan olması nedeniyle, suç tarihinin hukuki kesintinin gerçekleştiği 06.01.2012 iddianame tarihi olacağı gözetilmeden, gerekçeli karar başlığında 12.12.2011 olarak yazılması,
b- Sanıklar hakkında hükmedilen adli para cezası taksitlendirilirken 5237 sayılı TCK.nun 52/4, 5275 sayılı Yasanın 109 ve bu maddeye dayanılarak çıkarılan Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Tüzüğün 51. maddelerine aykırı olarak sanıkların aleyhine ve infaz yetkisini kısıtlar şekilde para cezasının hükmün kesinleşmesinden itibaren takside bağlanmasına karar verilmesi,
Yasaya aykırı ise de, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nun 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, gerekçeli karar başlığında suç tarihinin “06.01.2012” olarak düzeltilmesi ve hükümlerin TCK.nun

52/4 maddesinin uygulandığı bölümlerinden “kararın kesinleşme tarihinden itibaren” ibaresinin çıkarılması suretiyle hükümlerin (DÜZELTİLEREK ONANMASINA), 08.12.2015 gününde 1 nolu karar yönünden oyçokluğuyla, 2 nolu karar yönünden oybirliğiyle karar verildi.


KISMİ KARŞI DÜŞÜNCE

Sanıklar A.. G.. ve İ.. G.. hakkında, köy yoluna, tecavüz etmeleri nedeniyle 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 154/2-1. maddesinden cezalandırılmaları için dava açılmıştır.
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda sanıkların müsnet suçtan mahkumiyetlerine karar verilmiştir.
Mahkemenin kararı, süresi içerisinde köy halkından olan katılan M.. Ö.. ve sanıklar tarafından temyiz edilmiştir.
Sayın çoğunluğun katılan M.. Ö..’in temyiz telebinin reddine ilişkin 1 nolu kararı yerinde değildir. Şöyle ki;
Köy yoluna tecavüz suçunda suçun mağduru o köyde oturan herkes, köy tüzel kişiliği ve yolun sahibi Hazinedir. Köy yolunu kullanma hakkı sahibi köy halkının suçtan zarar gören konumunda olduğu gözönüne alındığında, köyde oturup evine giden yola tecavüz edilen katılan M.. Ö..’in köy yoluna tecavüz suçunda doğrudan zarar gördüğü ve buna bağlı olarak davaya katılma ve hükmü temyiz etme hak ve yetkisinin bulunduğu gözetilerek, dosyanın esasına ilişkin temyiz incelemesi yapılması yerine, köy halkından katılan M.. Ö..’in davaya katılma hakkı bulunmadığından temyiz isteminin reddine ilişkin sayın çoğunluğun kararına katılmıyorum. 08.12.2015