Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/2690 Esas 2018/2987 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/2690
Karar No: 2018/2987
Karar Tarihi: 03.04.2018

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/2690 Esas 2018/2987 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir vergi usul kanununa muhalefet davasında sanık mahkum edilmiştir. Ancak, kararda belirtilen suç tarihinin sanığın vergi denetmenine defter ve belgeleri ibraz edemeyeceğini beyan ettiği tarihe yanlış yazıldığı ve düzeltilmesi gerektiği belirtilmiştir. Mahkeme, sanığın cezasının açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kanun maddesinin zarar kavramının maddi zararlarla sınırlı olduğunu ve bu suç için somut bir zararın bulunmadığından, sanığın cezasının ertelenmesinin mümkün olmadığına karar vermiştir. Ayrıca, sanığın tek bir eylemi için birden fazla ceza verildiği, ceza miktarının yasaya uygun olmadığı ve katılan lehine verilen vekalet ücretinin yasal asgari ücretin altında olduğu belirtilmiştir. Karar, bu sebeplerden dolayı bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- 5271 sayılı CMK’nın 231/6-c maddesi ve bendi
- 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi
- 5728 sayılı Yasa
- 213 sayılı VUK'un 359/a-2 maddesi
- TCK'nın 43. maddesi

11. Ceza Dairesi 2016/2690 E. , 2018/2987 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gerekçeli karar başlığına “2005-2006-2007” şeklinde yanlış yazılan suç tarihinin, sanığın vergi denetmenine defter ve belgeleri ibraz edemeyeceğini beyan ettiği 20.03.2008 tarihi olarak mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma neticelerine uygun şekilde oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre katılan vekilinin temyiz talebinin sadece vekalet ücretine yönelik olduğu gözetilerek yapılan incelemede sanık müdafii ile katılan vekilinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak:
1-Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03.02.2009 gün ve 2008/250-13 sayılı kararında açıklandığı üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin 5271 sayılı CMK’nın 231/6-c madde ve bendinde işaret olunan, zarar kavramının kanaat verici basit bir araştırma ile belirlenebilir, ölçülebilir maddi zararlara ilişkin olduğu, manevi zararların bu kapsama dahil edilmemesi gerektiği, zarar koşulunun ancak zarar suçlarında dikkate alınması gereken bir unsur olduğu, defter ve belge ibraz etmeme suçunda anılan maddenin aradığı anlamda somut bir zarardan söz edilemeyeceğinden, yeniden suç işlemeyeceğine dair kanaat oluştuğu belirtilerek cezası ertelenen sanık hakkında kurum zararının giderilmediği gerekçe gösterilerek CMK"nın 231. maddesinin uygulanmaması
2-Sanığın tasfiye memuru olduğu şirketin 2005-2006-2007 takvim yıllarına ait ticari defter ve belgelerinin 25.02.2008 tarihli yazı ile istenmesi ve sanığa tek bir isteme yazısı tebliğ edilmiş olması karşısında; eylemin tek suç oluşturduğu gözetilmeden sanık hakkında TCK"nın 43. maddesi de uygulanarak fazla ceza tayini
3-08.02.2008 tarihinde yürürlüğe giren 5728 sayılı Yasa ile yapılan değişiklikle 213 sayılı VUK"un 359/a-2 maddesindeki temel cezanın alt sınırının 1 yıl hapis cezasına çıkarıldığı gözetilmeden eksik cezaya hükmolunması,
4-Kendini vekil ile temsil ettiren katılan lehine, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi uyarınca 1.200 TL yerine 1.100 TL maktu vekalet ücretine hükmedilmesi
Yasaya aykırı, sanık müdafii ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, karşı temyiz bulunmadığından sanığın ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 03.04.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.