Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2017/11167 Esas 2018/4779 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVALILAR : 1- GEDİZ ELEKTRİK DAĞITIM A.Ş. ADINA VEKİLİ
AVUKAT ...
2- SEZEN YAVUZ LPG ELEKTRİK İNŞ SAN. VE TİC. LTD. ŞTİ.
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı .... vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ve fazla çalışma alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar davanın reddine karar verilmesini istemişlerdir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı .... vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalı .... nin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine,
2-Taraflar arasında davacının fazla çalışması bulunup bulunmadığı uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda tarafların, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille yapılabilir. Bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda, işçinin bordroda belirtilenden daha fazla çalışmayı yazılı belge ile kanıtlaması gerekir. İşçiye bordro imzalatılmadığı halde, fazla çalışma ücreti tahakkuklarını da içeren her ay değişik miktarlarda ücret ödemelerinin banka kanalıyla yapılması durumunda, ihtirazi kayıt ileri sürülmemiş olması, ödenenin üzerinde fazla çalışma yapıldığının yazılı delille ispatlanması gerektiği sonucunu doğurmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta, taraflar GPRS kayıtlarına dayanmışlardır. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda tüm dönem için kayıtlar tek tek incelenerek hesaplama yapılmak yerine tanık beyanları ile kayıtlar dikkate alınarak davacının ortalama hafta içi 5 gün 8.00-18.00 saatleri arası 1 saat ara ile cumartesi günleri 8.00-13.00 saatleri arası yarım saat ara ile haftada 49,5 saat çalışmadan 4,5 saat fazla mesai yaptığı tespit edilmiştir. Ancak yapılacak iş GPRS kayıtları sunulan dönem bakımından bu kayıtlara, sunulmayan dönem bakımından ise davacı tanıklarının beyanına göre fazla çalışma ücretini hesaplayıp hüküm altına almaktır. Davacının kayda dayalı dönem için hesaplanan fazla mesailerinden takdiri indirim uygulanmamalı, tanık beyanlarına göre hesaplanacak kısımdan ise davacının çalışmadığı muhtemel günler sebebi ile hakkın özüne zarar vermeyecek şekilde %30"dan aşağı olmamak üzere uygun bir takdiri indirim yapılarak söz konusu alacak hüküm altına alınmalıdır.
Mahkemece bu husus gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalılara iadesine, 26.02.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.








F.K.