11. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/12489 Karar No: 2018/3817 Karar Tarihi: 22.05.2018
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/12489 Esas 2018/3817 Karar Sayılı İlamı
11. Hukuk Dairesi 2016/12489 E. , 2018/3817 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
Taraflar arasında görülen davada ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi’nce bozmaya uyularak verilen 05/05/2016 tarih ve 2015/71-2016/368 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü: Davacı vekili, müvekkilinin murisinin kefil olduğu sözleşme dolayısıyla davalı bankanın icra takibinde bulunduğunu, cebri icra tehdidi altında söz konusu borcun ödendiğini, sözleşmedeki imzaların müvekkil murisine ait olmadığını, böyle bir borcun olmadığını ileri sürerek 7.322,00 TL"nın faiziyle istirdatını talep etmiştir. Davalı vekili, dava dışı Sun Yem San. ve Tic. A.Ş. ile imzalanan kredi sözleşmesine davacının murisinin kefil olarak imza koyduğunu, sözleşme kapsamında 2 teminat mektubu düzenlendiğini ve bu teminat mektupları sözleşmenin tarafı olan borçlularca nakde dönen teminat mektubu bedelleri ile faiz ve komisyonu ödenmediğinden hesabın kat edilerek borçlulara ihtarname gönderildiğini ve borcun muaccel hale geldiğini savunarak davanın reddini istemiştir. Mahkemece uyulan Dairemiz bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, kredi sözleşmesinde davacının murisinin imzası bulduğu, fakat banka tarafın asıl alacağa uygulanan %395,06 oranındaki temerrüt faizinin kredi sözleşmesinin 71. maddesinde düzenlenen orana uygun olmadığı, sözleşmenin 71"inci maddesi gereğince %75,90 faiz oranının uygulanması gerektiği, bu durumda 4.047,81 TL fazla tahsilat yapıldığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 4.047,81 TL"nın 04/04/2002 tarihinden itibaren işleyecek reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir. Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir. Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 206,51 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 22/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.