Tebliğname No : 8 - 2014/185060
MAHKEMESİ : İstanbul 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/03/2014
NUMARASI : 2013/203 (E) ve 2014/74 (K)
SUÇ : Parada sahtecilik

Gereği görüşülüp düşünüldü:

5237 sayılı TCK.nun 197/1. maddesinde hapis cezasının yanında adli para cezasınında öngörülmesine karşın, sanık hakkında adli para cezasına hükmedilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış ve hükümden sonra Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı ilamı ile bir kısım ibareleri iptal edilerek, Resmi Gazete"de 24.11.2015 tarihinde yayımlanıp yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.

Yapılan yargılamaya, dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde gösterilen ve değerlendirilen delillere, oluşa ve mahkemenin soruşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, suçların oluşumuna ve niteliğine uygun kabul ve uygulamasına, hukuka uygun, yasal ve yeterli olarak açıklanan gerekçeye göre sanık müdafiinin, suçun oluşmadığına yönelik temyiz itirazı yerinde görülmediğinden reddiyle hükmün (ONANMASINA), 08.12.2015 gününde oyçokluğuyla karar verildi.
KARŞI DÜŞÜNCE
Parada sahtecilik suçundan kurulan hükmün, sanık ... savunmanı tarafından temyizi üzerine sayın çoğunluğun onamaya ilişkin kararı yerinde değildir. Şöyle ki;

Ceza Genel Kurulunun 01.06.2010 gün ve 96/134 sayılı kararında da belirtildiği üzere koşullu bir düşme nedeni oluşturan "hükmün açıklanmasının geri bırakılması" müessesesi, (mahkumiyet, suç niteliği ve ceza miktarına ilişkin) objektif koşulların varlığı halinde mahkemece, diğer kişiselleştirme hükümlerinden önce değerlendirilerek, uygulanması yönünde kanaate ulaşıldığı takdirde öncelikle uygulanacak, koşullarının bulunmadığı veya uygulanmaması yönünde kanaate ulaşıldığı takdirde ise, cezanın kişiselleştirilmesine ilişkin diğer hükümler değerlendirilecektir.

Somut olayda da; öncelikle adli sicil kaydına göre suç tarihi itibariyle kesinleşmiş mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında önceden verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının CMK.nun 231/5. maddesinin uygulanmasına engel teşkil etmeyeceği gibi yargılama sürecindeki davranışları gerekçe gösterilerek lehine TCK.nun 62. maddesi uygulanan sanığın, kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları gözönünde bulundurulup, yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususu yasal gerekçe ile tartışılarak sonucuna göre CMK.nun 231/5. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması gerekçesiyle bozulması yerine, yerel mahkemenin usul ve yasaya uygun olmayan kararının onanmasına dair sayın çoğunluğun kararına katılmıyorum. 08.12.2015