Esas No: 2021/19766
Karar No: 2022/2450
Karar Tarihi: 17.03.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19766 Esas 2022/2450 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyetiyle ilgili olarak yapılan istinaf başvurusunun esastan reddiyle hüküm onanmıştır. Katılan Bakanlık vekili temyiz sebebi göstermediği için vaki temyiz istemi reddedilmiştir. Sanık müdafisinin temyiz sebepleri de yerinde görülmediği için temyiz istemi esastan reddedilmiştir. Kararda 5271 sayılı CMK'nın 288, 294, 298 ve 302. maddeleri göz önünde bulundurulmuştur. Dosyanın bir örneği İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair İstanbul Anadolu 1.Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 25.11.2020 gün ve 2020/157 Esas, 2020/276 Karar sayılı hükme yönelik istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınıp, 5271 sayılı CMK'nın 299/1. maddesi uyarınca takdiren duruşmasız yapılan incelemede dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Katılan Bakanlık vekilinin temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK'nın 294/1. maddesinde yer alan “Temyiz eden, hükmün neden dolayı bozulmasını istediğini temyiz başvurusunda göstermek zorundadır” şeklindeki düzenleme de gözetilerek yapılan değerlendirmede, katılan Bakanlık vekilinin temyiz dilekçesinde herhangi bir temyiz sebebi göstermediği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin aynı Kanunun 298. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisinin temyiz isteminin incelenmesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ile sanık müdafisinin temyiz dilekçesinde belirttiği nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, sanık müdafisinin temyiz isteminin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 17.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
