MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Dava dilekçesinde, ... İli ... İlçesi ... Mahallesi 4752 ada 5 parsel sayılı taşınmazın kamulaştırmasız el atma nedenine dayalı olarak taşınmaz bedeli ile ecrimisilin davalı taraftan tahsili istenilmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalı idare vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Y A R G I T A Y K A R A R I

Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
1)Ecrimisil davasında davalı idare vekilinin temyizi bakımından;
Temyize konu miktar karar tarihi itibariyle 1.890,00 TL.sını geçmemektedir.
HUMK.nun 5219 sayılı Yasa ile değişik 427. maddesinin ikinci fıkrası uyarınca miktar veya değeri 1.890,00 TL.yı geçmeyen kararlar kesin olduğundan miktar yönünden temyiz dilekçesinin REDDİNE,
2)Kamulaştırmasız el atmaya dayalı tazminat davasında davalı idare vekilinin temyizi bakımından;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasal gerektirici nedenlere ve özellikle kanıtların takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre sair temyiz itirazları yerinde değildir.
Ancak;
2942 sayılı Kamulaştırma Kanununun 6487 sayılı Kanunla değiştirilen Geçici 6.maddesinin onikinci ve onüçüncü fıkaraları 13.03.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan Anayasa Mahkemesi"nin 13.11.2014 tarih, 2013/95 Esas ve 2014/176 Karar sayılı kararıyla iptal edildiğinden; 04.11.1983 tarihinden sonra el atılan taşınmazlar yönünden, kamulaştırmasız el atma nedeniyle açılan davalarda, mahkeme ve icra harçları ile her türlü vekalet ücretinin nispi olarak uygulanması gerekmekte olup, davalı idare vekilinin temyiz talebine göre yapılan değerlendirmede maktu harca hükmedilmesi doğru değil ise de bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, gerekçeli kararın
hüküm fıkrasının dördüncü bendinin hükümden tamamen çıkarılarak yerine "Harçlar Kanunu gereğince alınması gereken 3493 TL nispi harçtan peşin ödenen 627 TL nin mahsubu ile artan 2866 TL nin davalı taraftan tahsiline" ibaresinin yazılması, yine gerekçeli kararın hüküm fıkrasına ayrı bir bent olarak, "davacı tarafından peşin ödenen 627 TL"nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine," ibarelerinin yazılması suretiyle 6100 sayılı HMK.ya 6217 sayılı Kanunla eklenen Geçici 3. madde gözetilerek HUMK.nun 438. maddesi uyarınca hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekli ile ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 02.04.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.