MAHKEMESİ : Ankara (Gölbaşı) Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 2013/338-2013/501
NUMARASI : 06/06/2013

Taraflar arasındaki “tahliye” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Gölbaşı(Ankara) Sulh Hukuk Mahkemesince davanın kabulüne dair verilen 04.07.2012 gün ve 2012/12 E., 2012/510 K. sayılı kararın incelenmesi davalılar vekili tarafından istenilmesi üzerine, Yargıtay 6. Hukuk Dairesinin 27.12. 2012 gün ve 2012/15029 E., 2012/17632 K. sayılı ilamı ile;    
(...Dava, kira sözleşmesinin geçersizliğinin tespiti ile sözleşmenin iptali ve kiralananın tahliyesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, hüküm davalılar vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı vekili, dava dilekçesinde, 23.07.2004 tarih ve 25531 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu"nun geçici 2.maddesi gereğince Karaoğlan Köyü"nün menkul ve gayrimenkul malları ile birlikte müvekkili Belediyeye dahil edildiğini, Karaoğlan Köy tüzel kişiliğinin sona ererek Gölbaşı Belediyesi"ne bağlı Karaoğlan Mahallesi haline geldiğini, davalıların murisi ile Karaoğlan Köy Muhtarlığı arasında yapılan 20.03.1965 başlangıç tarihli ve 99 yıl süreli kira sözleşmesinin, bu konuda köy ihtiyar heyetinden alınan bir karar olmaması ve kaymakamlık onayının bulunmaması sebebiyle mutlak butlanla batıl bir sözleşme olduğunu belirterek sözleşmenin geçersizliğinin tespiti ile iptaline ve kiralananın tahliyesine karar verilmesini talep etmiştir. Davalılar vekili, kira sözleşmesinin geçerli olduğunu, sözleşme tarihi itibariyle geçerli olan 442 sayılı Köy Kanunu gereği köy tüzel kişiliği tarafından düzenlenen kira sözleşmelerinin geçerliliği için kaymakamlık onayının aranmadığını ileri sürerek davanın reddini istemiştir.
20.03.1965 başlangıç tarihli ve 99 yıl süreli kira sözleşmesi ile 101 parsel nolu taşınmazın Karaoğlan Köyü Muhtarlığı tarafından davalıların murisi A....benzin istasyonu olarak kullanılmak üzere kiralandığı konusunda taraflar arasında bir uyuşmazlık bulunmamaktadır. Köy muhtarlığı ile davalıların murisi arasında yapılan bu sözleşmenin 6098 sayılı Borçlar Kanunu"nun 27.maddesi (818 sayılı Borçlar Kanunu"nun 20.maddesi) hükmüne aykırı olduğunu söyleyebilmek için konusunun imkansız veya gayri muhik ya da ahlaka adaba ve kanunun emredici hükümlerine göre aykırı olması gerekir. Bu unsurların saptanması halinde akit mutlak butlanla batıl olup, sözleşme başından itibaren geçersiz olur. Yine sözleşmenin gabin, hata, hile, ikrah altında yapıldığı iddiası var ise, sözleşmenin iptalini ya da feshi talep edilebilir. (B.K. 21, 24, 28, 30.maddeleri) Davacı bu sebeplerden kira sözleşmesi yapılmadan önce köy ihtiyar heyetinden karar alınmaması ve sözleşmenin geçerlilik kazanması için kaymakamlık onayının bulunmaması sebebiyle sözleşmenin yok hükmünde olduğu iddiasına dayanmış ise de, davalı tarafından dosyaya ibraz edilen kira mukavelesi başlıklı belgede ihtiyar heyeti üyelerinin de imzasının bulunduğu ve Köy Kanunu"nda köy muhtarlığının imzaladığı kira sözleşmesinin kaymakamlıkça onaylanması gerektiğine ilişkin bir hüküm bulunmadığı anlaşılmıştır. Davalı tarafın 1965 tarihinde kiraladığı taşınmazın üzerine tesisler yapmak suretiyle kullana geldiği, dava tarihine kadar sözleşmenin 47 yıldır uygulandığı da gözetildiğinde yukarıda belirtilen Borçlar Kanunu hükümlerine göre akdin feshini, geçersizliğini gerektirir bir durum yoktur. Akdin taraflarının özgür iradeleri ile kira sözleşmesi düzenlenip, konusu ve koşulları belirlenmiştir. Davada dayanılan kira sözleşmesi ayaktadır ve geçerliliğini sürdürmektedir. Bu durumda, mahkemece davanın reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmesi doğru olmadığından hükmün bozulması gerekmiştir...)  
gerekçesiyle bozularak dosya yerine geri çevrilmekle, yeniden yapılan yargılama sonunda, mahkemece önceki kararda direnilmiştir.  
 
TEMYİZ EDEN:  Davalılar vekili     
  HUKUK GENEL KURULU KARARI  
 
Hukuk Genel Kurulunca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:  
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dosyadaki tutanak ve kanıtlara, bozma kararında açıklanan gerektirici nedenlere göre, Hukuk Genel Kurulunca da benimsenen Özel Daire bozma kararına uyulmak gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırıdır. Bu nedenle direnme kararı bozulmalıdır.  
S O N U Ç : Davalılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, 29.05.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.