Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2017/7932 Esas 2019/4855 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1, 89/2, 50/1-a, 52/2. maddesi uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm katılan vekili ve sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-TCK"nın 89/1. maddesinde hapis cezası ile adli para cezasının seçenek yaptırım olarak öngörüldüğü, uygulama yapılırken hürriyeti bağlayıcı cezanın tercih edilmiş olması nedeniyle, aynı Kanun"un 50/2. maddesi hükmü uyarınca hapis cezasının adli para cezasına çevrilemeyeceğinin gözetilmemesi,
2-Sanık hakkında belirlenen temel cezada katılanın vücudunda meydana gelen kemik kırığı nedeniyle artırım yapılırken, uygulama maddesi olarak TCK"nın 89/2-b. maddesi yerine 89/2. maddesinin gösterilmesi,
3-Sanığın, meydana gelen taksirle yaralama olayında 1.04 promil alkollü olduğu anlaşıldığından TCK"nın 22/3. maddesinin uygulanmaması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 10.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.