MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili;davacının 10.04.2007-29.07.2013 tarihleri arasında davalı işveren nezdinde şoför olarak çalıştığını, fazla mesai yaptığını, ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin de ödenmediğini bu nedenle davacının iş akdini tek taraflı olarak feshettiğini belirterek kıdem tazminatı, fazla mesai alacağı, ulusal bayram ve genel tatil alacağının faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Savunmasının Özeti:
Davalı vekili davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-4857 sayılı İş Kanunu"nun çeşitli hükümlerinde faiz konusunda düzenlemelere yer verilmiştir. Anılan Kanunun 34. maddesinde, gününde ödemeyen ücretler için mevduata uygulanan en yüksek faizin uygulanacağı hükmü bulunmaktadır. Maddede sözü edilen ücret geniş anlamda ücret olup, çalışma karşılığı ücretler, ikramiye, prim, jestiyon ve benzeri ödemelerin yanı sıra, çalışma, hafta tatili ile bayram ve genel tatil ücretleri de bu kapsama dahildir.
Ücret alacağının mülga 1475 sayılı Kanun döneminde doğmuş olması durumunda, 10.06.2003 tarihine kadar yasal faiz, bu tarih sonrası ücretler bakımından ise bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faize karar verilmelidir. İşçinin faiz konusundaki talebini “yasal faiz” olarak adlandırmış olması 4857 sayılı Kanunun 34. maddesinin uygulanmasına engel olmayıp, işçinin bu talebinin bahsi geçen özel faize yönelik olduğunun değerlendirilmesi gerekir.
Ücret alacağı bakımından faize hak kazanmak için kural olarak işveren temerrüde düşürülmelidir. Ancak, bireysel ya da toplu iş sözleşmesinde açıkça bir ödeme günü kararlaştırılmış ise, belirlenen ödeme tarihi sonrasında faiz işlemeye başlar.
Ücret alacağı için özel banka-kamu bankası ayrımı yapılmaksızın mevduata uygulanan en yüksek faiz oranının belirlenmesi gerekir. Yasada, “uygulanan en yüksek faiz” sözcüklerine yer verildiğinden, söz konusu faiz oranının uygulanıp uygulanmadığı mahkemece kendiliğinden denetlenmelidir. Bankaların belli dönemlerde T.C. Merkez Bankasına uygulayabileceklerini bildirdikleri faiz oranı fiilen uygulanmış olmadıkça ücret yönünden dikkate alınmamalıdır.
İşverenin dava tarihinden önce temerrüde düşürülmesi durumunda, istekle bağlı olarak temerrüt tarihinden itibaren faiz yürütülmelidir. Bunun dışında dava veya ıslah tarihlerinden itibaren talep edilen miktarlarla sınırlı olarak faize karar verilmelidir.
Somut olayda, davacı dava dilekçesinde kıdem tazminatı, fazla mesai alacağı, ulusal bayram ve genel tatil alacağı için doğum tarihinden itibaren en yüksek mevduat faiziyle davalıdan tahsilini talep etmiş, ıslah dilekçesinde ise kıdem tazminatı bakımından fesih tarihinden itibaren en yüksek mevduat faiziyle, diğer alacaklar bakımından ise yasal faiziyle davalıdan tahsilini talep etmiştir. Mahkemece davacının taleplerinin kabulüne karar verilmiş; kıdem tazminatının fesih tarihinden itibaren işleyecek en yüksek mevduat faiziyle, fazla mesai ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı bakımından ise dava dilekçesiyle talep edilen kısımlar için dava tarihinden ıslah dilekçesiyle artırılan kısımlar içinse ıslah tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faiziyle tahsiline karar verilmiştir.
Hal böyle iken, HMK 26. maddesi gereğince talep de dikkate alınarak fazla mesai ve ulusal bayram genel tatil alacakları bakımından dava dilekçesinde talep edilen miktarlar bakımından dava tarihinden itibaren en yüksek mevduat faiziyle, ıslah ile arttırılan miktarlar bakımından ise en yüksek banka mevduat faiz oranını geçmemek kaydı ile yasal faiziyle tahsiline karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca halen yürürlükte olan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
Sonuç:
Temyiz olunan kararda;
1-Hüküm fıkrasının fazla çalışma ücreti alacağına ilişkin kısmında yer alan “10,00 TL"lik kısmına dava tarihi olan 06/09/2013 tarihinden itibaren geri kalan kısmına ıslah tarihi olan 16/12/2014 tarihinden itibaren işleyecek bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faizi ile birlikte” sözcüklerinin hükümden çıkarılarak yerine “10,00 TL"lik kısmına dava tarihi olan 06/09/2013 tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizi ile geri kalan kısmına ıslah tarihi olan 16/12/2014 tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizini aşmamak üzere yasal faizi ile birlikte” sözcüklerinin yazılmasına,
2-Hüküm fıkrasının ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağına ilişkin kısmında yer alan “10,00 TL"lik kısmına dava tarihi olan 06/09/2013 tarihinden itibaren geri kalan kısmına ıslah tarihi olan 16/12/2014 tarihinden itibaren işleyecek bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faizi ile birlikte” sözcüklerinin hükümden çıkarılarak yerine “10,00 TL"lik kısmına dava tarihi olan 06/09/2013 tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizi ile geri kalan kısmına ıslah tarihi olan 16/12/2014 tarihinden itibaren en yüksek banka mevduat faizini aşmamak üzere yasal faizi ile birlikte” sözcüklerinin yazılmasına,
Hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 26.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.