Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/8097 Esas 2019/19272 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8097
Karar No: 2019/19272
Karar Tarihi: 11.12.2019

Hırsızlık - konut dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/8097 Esas 2019/19272 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2019/8097 E., 2019/19272 K. sayılı kararda, sanıkların hırsızlık ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından mahkumiyetlerine karar verildiği belirtilmiştir. Dosya incelendiğinde, sanıkların mağdurun evinden çalarken yakalandığı ve sanık ...'ın balkondan atlayarak kaçtığı tespit edilmiştir. Olay saatine ve UYAP'tan alınan verilere göre suçun gece saat 20.41'de başladığı anlaşıldığı için, hırsızlık suçundan artırım yapılmamış ve konut dokunulmazlığını bozma suçundan da eksik ceza verilmiştir. TCK'nın 53. maddesinde yer alan hak yoksunluklarının infaz aşamasında uygulanması gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 143/1. maddesi (hırsızlık suçu)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 116/4. maddesi (konut dokunulmazlığını bozma suçu)
- TCK'nın 53. maddesi (hak yoksunlukları)

2. Ceza Dairesi 2019/8097 E. , 2019/19272 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre; olay günü saat 21.05 sıralarında yapılan ihbar üzerine kolluğun sanık ... ile temyiz dışı sanık ...’i mağdura ait evden kaçarken yakaladığı, sanık ...’nın da kolluğun geldiğini görmesi üzerine mağdurun evinin balkonundan atlayarak kaçtığı olayda, mağdura ait evde yapılan hırsızlığın saat 21:05 sıralarında gerçekleştiğinin ve UYAP"tan alınan güneşin doğuş ve batış çizelgesine göre yaz saati uygulaması da gözönüne alınarak suç tarihinde gece vaktinin 20.41"de başladığının anlaşılması karşısında, sanıklar hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı TCK"nın 143/1. maddesi uyarınca artırım yapılmaması ve konut dokunulmazlığını bozma suçundan da 5237 sayılı TCK"nın 116/4. maddesinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 11/12/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.