14. Hukuk Dairesi 2015/8891 E. , 2017/1739 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
Davacı vekili tarafından, davalılar aleyhine 24.07.2014 gününde verilen dilekçe ile ortaklığın giderilmesi istenmesi üzerine yapılan duruşma sonunda; davanın kabulüne dair verilen 31.03.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi bir kısım davalılar tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, ortaklığın giderilmesi isteğine ilişkindir.
Davacı, davalılar ile paydaş oldukları 21, 41, 24, 29, 31 parsel sayılı taşınmazların paylaşımı konusunda anlaşamadıklarını belirterek taşınmazdaki ortaklığın satış yoluyla giderilmesini istemiştir.
Mahkemece, 21, 41, 24, 29, 31 parsel sayılı taşınmazlardaki ortaklığın satış yoluyla giderilmesine karar verilmiştir.
Hükmü, davalılar ..., ..., ... ve ... temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan deliller ve dosya içeriğine göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2- Dava, beş adet taşınmazdaki ortaklığın giderilmesi istemine ilişkindir.
Harç, özel ve tüzel kişilerin özel çıkarlarına ilişkin olarak kamu kuruluşlarının hizmetlerinden yararlanmaları karşılığında yaptıkları ödemelerdir. Yargı harçları da davanın konusu veya müddeabihin değerine göre taraflardan alınır. 492 sayılı Harçlar Kanuna bağlı (1) sayılı tarifenin “Yargı Harçları” başlıklı (A) bendinin III fıkrasının 1/b maddesinde ortaklığın giderilmesine ilişkin davalarda ortaklığın satış yoluyla giderilmesine karar verilmesi halinde alınacak harç oranı düzenlenmiştir.
Somut olayda, 69 parsel sayılı taşınmazdaki ortaklığın satış yoluyla giderilmesine ve satış bedeli üzerinden tarafların hisseleri oranında binde 9,9 harç alınmasına karar verilmiştir. Karar tarihi itibariyle, 492 sayılı Harçlar Kanuna bağlı (1) sayılı tarife gereğince binde 11,38 oranında harç alınması gerekirken binde 9,9 oranında harç alınmasına karar verilmesi doğru görülmemiş ise de bu husus kararın bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden HUMK’nın 438/7 maddesi gereğince hüküm sonucunun aşağıdaki şekilde düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1.) bentte açıklanan nedenlerle davalıların diğer temyiz itirazlarının reddine; (2.) bentte açıklanan nedenlerle davalıların temyiz itirazlarının kabulü ile hüküm fıkrasının beşinci bendinde yer alan “9,9” rakamının çıkartılarak yerine “11,38” yazılmasına, hükmün DÜZELTİLMİŞ ve değiştirilmiş bu şekli ile ONANMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatırana iadesine, 07.03.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
