MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Kararda gösterilen gerekçeye göre sanık hakkında TCK’nın 62. maddesinin uygulanmamasına dair mahkemenin takdir ve kabulünde bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki TCK’nın 62. maddesinin uygulanmama gerekçesine ilişkin bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş; dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Gürcistan uyruklu olan sanık hakkında dosya içerisinde bulunan Emniyet Genel Müdürlüğü’nün 07/09/2014 tarihli cevabi yazısında, Gürcistan İNTERPOL’ünden alınan bilgilere göre, sanığın 02/02/2007 tarihinde Gürcistan Ceza Kanunu’nun 260-I maddesinden (yasadışı olarak uyuşturucu madde hazırlama, imal etme, satın alma, bulundurma, taşıma veya satma) suçlu bulunduğu ve 4 yıl 10 ay 15 gün hapis cezasına mahkum edildiği bildirilmiş ise de, anılan mahkumiyete ilişkin karar örneği, kesinleşme ve varsa infaz tarihleri gibi bilgilerin dosya arasında bulunmadığı anlaşılmakla, TCK’nın 58/4. maddesi gereğince kasten öldürme, kasten yaralama, yağma, dolandırıcılık, uyuşturucu veya uyarıcı madde imal ve ticareti ile parada veya kıymetli damgada sahtecilik suçları hariç olmak üzere; yabancı ülke mahkemelerinden verilen hükümlerin tekerrüre esas olmadığına dair hükmü de gözetilerek, yukarıda belirtilen yabancı mahkemeye ait karar örneğinin, kesinleşme ve varsa infaz tarih bilgilerini de içerir şekilde Türkçe tercümesinin dosya arasına alınması sağlanarak, ilamın 5237 sayılı TCK"nın 58/4. maddesi kapsamında tekerrüre esas ilamlardan olup olmadığının belirlenmesi ve sonucuna göre sanık hakkında TCK"nın 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılıp değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde tüm suçlar yönünden sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına karar verilmesi,
2- Hakkında lehe hükümlerin uygulanmasına dair istemi bulunan sanık hakkında, TCK’nın 50/1. maddesi gereğince sanığın, kişiliği, sosyal ve ekonomik durumu, yargılama sürecinde duyduğu pişmanlık ve suçun işlenmesindeki özellikler dikkate alınıp, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından hükmolunan kısa süreli hapis cezalarının, (mala zarar verme suçu yönünden TCK"nın 50/2. maddesi uyarınca aynı Kanunun 50/1-a. bendi hariç olmak üzere) TCK"nın 50. maddesinin 1. fıkrasında belirtilen seçenek yaptırımlara çevrilip çevrilmeyeceğinin değerlendirilmesi gerekirken, yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile yazılı şekilde TCK’nın 50. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3- Hakkında lehe hükümlerin uygulanmasına dair istemi bulunan sanık hakkında, yukarıda “1. no’lu” bentte belirtildiği şekilde sanığın yabancı mahkeme tarafından verilen mahkumiyet hükmünün temyize konu suç tarihinden önce kesinleşip kesinleşmediği kesin olarak tespit edilmeden ve sanığın suçu işledikten sonra yargılama sürecinde pişmanlık gösterip göstermediği dikkate alınıp tekrar suç işleyip işlemeyeceği konusunda oluşan kanaat değerlendirilerek cezasının ertelenip ertelenmeyeceğine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçları yönünden eksik inceleme ve yeterli olmayan gerekçe ile cezaların ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi,
4- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/02/2009 tarih ve 2008/11-250, 2009/13 sayılı kararında da belirtildiği üzere hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesinin objektif koşullarından birisi de suçun işlenmesiyle mağdurun veya kamunun uğradığı zararın aynen iade, suçtan önceki hale getirme veya tamamen giderilmesi olduğu ancak herhangi bir zararın doğmadığı veya zarar doğurmaya elverişli bulunmayan suçlar yönünden bu koşulun aranmayacağı ve iş yeri dokunulmazlığını bozma suçunun zarar doğurmaya elverişli suçlardan olmadığı gözetilip, yukarıda “1. no’lu” bentte belirtildiği şekilde sanığın yabancı mahkeme tarafından verilen mahkumiyet hükmünün temyize konu suç tarihinden önce kesinleşip kesinleşmediği kesin olarak tespit edilmeden ve sanığın kişilik özellikleri ile duruşmadaki tutum ve davranışları göz önünde bulundurularak yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususundaki kanaat ile hükmün açıklanmasının geri bırakılıp bırakılmayacağı hususunun değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden iş yeri dokunulmazlığını bozma suçu yönünden yetersiz gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 11/12/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.