Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2016/8325 Esas 2017/13789 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMES:Aile Mahkemesi
DAVATÜRÜ:Boşanma-Ziynet Eşyalarının İadesi

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı tarafından maddi - manevi tazminat miktarı, ziynet talebinin reddi, davalı tarafından kusur belirlemesi, maddi - manevi tazminat yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Mahkemece yapılan yargılama sonucunda boşanmaya sebebiyet veren olaylarda, davalı erkeğin eşine fiziksel şiddet uyguladığı, hakaret ve tehditte bulunduğu, davacı kadının ise herhangi bir kusurlu davranışının bulunmadığı, boşanmaya sebebiyet veren olaylarda erkeğin tamamen kusurlu olduğu gerekçesiyle tarafların boşanmalarına karar verilmişse de, yapılan yargılama ve toplanan delillerden, erkeğin davacı eşine fiziksel şiddet uygulamasından sonra evlilik birliğinin devam ettiği böylelikle bu kusurlu davranışın davacı kadın tarafından affedildiği, en azından hoşgörü ile karşılandığı, affedilen ve hoşgörü ile karşılanan davranışların kusur olarak yüklenemeyeceği, mahkemece davalı erkeğe kusur olarak yüklenilen hakaret ve tehdit vakıalarının ise ispat edilemediği bu itibarla boşanmaya sebebiyet veren olaylarda tarafların kusurlu bir davranışının bulunmadığı anlaşılmaktadır. Hal böyleyken boşanmaya karar verilmesi doğru değilse de boşanma hükmü temyize konu edilmediğinden bozma sebebi yapılmamış, yanlışlığa değinilmekle yetinilmiştir.
2- Davacı kadının temyiz sebeplerine hasren yapılan incelemeye gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı kadının, temyiz itirazları yersizdir.
3- Davalı erkeğin temyiz sebeplerine hasren yapılan incelemeye gelince;
Yukarıda 1. bentte açıklandığı üzere erkeğin kusurlu davranışlarının varlığı ispatlanamamış, TMK m.174/1-2 koşulları davacı kadın yararına oluşmamıştır. O halde davacı kadının tazminat taleplerinin reddine karar verilmesi gerekirken kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 3. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının ise yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıdaki yazılı harcın davacıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 143.50 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davalıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 04.12.2017