Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2015/531 Esas 2015/3366 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Ankara 15. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/11/2014
NUMARASI : 2014/90-2014/652

Davacı M.. G.. tarafından, davalı N.. G.. aleyhine 11/02/2014 gününde verilen dilekçe ile kişilik haklarına saldırı nedeniyle manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; dava dilekçesinin görev sebebi ile reddine dair verilen 13/11/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, haksız şikayet nedeniyle kişilik haklarına saldırıdan kaynaklanan manevi tazminat istemine ilişkindir. Mahkemece; Aile Mahkemesi"nin görevli olduğundan bahisle dava dilekçesinin görev sebebi ile reddine karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
Davacı, resmi nikahlı eşi olan davalı ile aralarında boşanma davasının bulunduğunu, davalının kendisi hakkında haksız ve mesnetsiz iddia ve suçlamalarda bulunduğunu ve şahsını haksız şekilde şikayet ettiğini, şikayet üzerine açılan soruşturma dosyalarında kovuşturmaya yer olmadığına dair kararlar verildiğini, davalının eyleminin kişilik haklarına saldırı mahiyetinde olduğunu belirterek, manevi tazminat isteminde bulunmuştur.
4787 Sayılı "Aile Mahkemeleri"nin Kuruluş, Görev ve Yargılama Usullerine Dair Kanun"un 4. maddesinde; “Aile mahkemeleri, aşağıdaki dava ve işleri görürler: 1-22/11/2001 tarihli ve 4721 sayılı Türk Medeni Kanunun"un Üçüncü Kısım hariç olmak üzere İkinci Kitabı ile 03/12/2001 tarihli ve 4722 sayılı Türk Medeni Kanunun"un Yürürlüğü ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna göre aile hukukundan doğan dava ve işler. 2-20/05/1982 tarihli ve 2675 sayılı Milletlerarası Özel Hukuk ve Usul Hukuku Hakkında Kanuna göre aile hukukuna ilişkin yabancı mahkeme kararlarının tanıma ve tenfizi. 3-Kanunlarla verilen diğer görevler.” şeklinde Aile Mahkemelerinin bakacağı işler açıkça ve sınırlı sayıda belirlenmiştir.
Dava dilekçesi içeriğinden, davacının tazminat isteminin haksız şikayetten kaynaklandığı, aile hukukuyla bir ilgisinin bulunmadığı anlaşılmaktadır. Şu halde, davanın genel görevli Asliye Hukuk Mahkemesinde çözümlenmesi gerekir. Mahkemece, işin esasına girilerek varılacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirmeyle yazılı şekilde görevsizlik kararı verilmesi usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen kararın yukarıda gösterilen nedenle BOZULMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 19/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.