Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2015/20729 Esas 2016/1994 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi


Davacı, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.
K A R A R
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillere,kanuni gerektirici sebepler ile temyiz nedenlerine göre davalı .... vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine.
2-Dava, 05.08.2011 tarihindeki iş kazasında vefat eden sigortalının hak sahiplerinin maddi ve manevi zararlarının giderilmesi istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, maddi tazminat davaları bakımından; eş ... için (taleple bağlı kalınarak) 28.915,78-TL, çocuklardan ... için ise 751,48-TL maddi tazminatın olay tarihi olan 05/08/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar ..., ... Temizlik İnş. Tic. Ltd. Şti., ... ve ...."den (...."den poliçe limiti dahilinde olmak kaydıyla) müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacılara ödenmesine, manevi tazminat davaları bakımından; davacı çocuklar ...,... ve... için ayrı ayrı 10.000,00"er TL, davacı eş ... için ise 20.000,00-TL manevi tazminatın olay tarihi olan 05/08/2011 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar ..., ... Temizlik İnş. Tic. Ltd. Şti. ve ..."dan müştereken ve müteselsilen tahsili ile davacılara ödenmesine, karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, davalı ... şirketi ...."ye işbu dava öncesinde tazminat ödenmesi için başvuruda bulunulduğuna dair herhangi bir kaydın olmadığı anlaşılmaktadır.
Tazminat davalarında sigorta şirketlerinin maddi ve manevi zarar sorumluluklarının poliçe limiti ve kapsamı kadar olduğu hususu izahtan varestedir. Bunun yanında haksız fiil sorumluluğu dışında temerrüt faizi için kural olarak borçlunun öncelikle temerrüde düşürülmesi gerekir. Borcun muaccel olması kendiliğinden borçlunun temerrüde düşmesini gerektirmez. Ayrıca, Türk Borçlar Kanunu’nun 117/I. maddesi gereğince temerrüt için alacaklının ihtar yapması da gereklidir. Sigortacının temerrüde düşmesi ve faizden sorumlu tutulabilmesi için ise kendisine başvuruya rağmen sekiz iş günü içinde tazminat ödememiş olması gerekir.
Somut olayda ise, davalı ... şirketi anılan iş kazasından ötürü haksız fiil sorumlusu olmayıp bu davalıların sorumluluğu diğer davalı/lar ile yaptığı sigorta sözleşmesinden kaynaklanmaktadır. Davanın açılması öncesinde ise davalı ... şirketi olan .... bakımından dava tarihi öncesinde temerrüde düşürme söz konusu olmamıştır. Hal böyle olunca hüküm altına alınan maddi tazminatların faizi bakımından davalı ... şirketinin dava tarihi yerine kaza tarihinden işleyecek yasal faiz ile sorumlu tutulması doğru olmamıştır.
O halde davalı .... vekilinin bu hususu içeren temyiz itirazı kabul edilmeli ve karar bozulmalıdır.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesinin yeniden yargılamayı gerektirmediği anlaşıldığından hüküm bozulmamalı HMK 370/2. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ : Yukarıda yapılan açıklama gereğince 04.02.2014 tarihli kararın A ve B maddelerinde parantez içerisinde yazılı olan “ ...."den poliçe limiti dahilinde olmak kaydıyla” ifadesinin silinerek yerine “ ...."nin poliçe kapsam ve limiti dahilinde ayrıca dava tarihi olan 24.11.2011 tarihinden işleyecek yasal faiz ile sorumlu olması kaydıyla) ifadesinin yazılmasına. Kararın düzeltilmiş bu hali ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davalı ..."ne yükletilmesine, 15.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.