Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması
Hüküm : TCK"nın 133/1, 62/1, 53/1-3, 58/6-7. maddeleri gereğince mahkumiyet

Kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığına, 13.04.2015 olan suçun işlendiği tarihin, 30.09.2014 olarak yazılması, mahallinde düzeltilmesi olanaklı yazım yanlışlığı kabul edilmiştir.
Sanık ... ile mağdur ..."un bir araçla seyir halindeyken, mağdurun, arkadaşı olan ...."ı telefonla arayıp buluşmak istemesinin ve arkadaşının yanına gelmesinin ardından, sanığa, arkadaşıyla baş başa konuşacağını söylediği, bu durumdan kuşkulanan sanığın, telefonunu uçak moduna alıp, ses kayıt fonksiyonu açık halde araçta bırakarak, araçtan inip, tekrar araca bindiğinde fark ettirmeden telefonunu alıp cebine koyduğu olayda;
Sanığın, mağdurla arkadaşının yüz yüze yaptıkları aleni olmayan konuşmaları, onların bilgisi ve rızası olmaksızın cep telefonuna kaydetmesi eyleminin, TCK"nın 133/1. madde ve fıkrasındaki kişiler arasındaki konuşmaların dinlenmesi ve kayda alınması suçunu oluşturduğuna dair yerel mahkemenin kabulünde dosya kapsamına göre bir isabetsizlik görülmemiştir.
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun"un mükerrirlere özgü infaz rejimini düzenleyen 108. maddesinin 2. fıkrası gereğince, sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilirken, geçmiş hükümlülüklerden en ağırı olan Adana 6. Sulh Ceza Mahkemesinin 27.09.2012 tarihli, 2012/468 esas, 2012/2101 karar sayılı ilamındaki TCK"nın 86/2. madde ve fıkrasında yer alan kasten yaralama suçundan 4 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına ilişkin mahkumiyetin tekerrüre esas alınması gerekirken, Adana 14. Asliye Ceza Mahkemesinin 28.05.2014 tarihli, 2011/72 esas, 2014/375 karar sayılı ilamındaki TCK"nın 86/1. madde ve fıkrasında yer alan kasten yaralama suçundan 6.000,00 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ilişkin mahkumiyetin tekerrüre esas alınması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesinin TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarına ilişkin 24.11.2015 günlü Resmi Gazete"de yayımlanan 08.10.2015 tarihli, 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilebileceği değerlendirilmiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın kararın bozulması ve lehe olan kanun maddelerinin uygulanması istemine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 10.04.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.