Esas No: 2021/16295
Karar No: 2022/2689
Karar Tarihi: 21.03.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/16295 Esas 2022/2689 Karar Sayılı İlamı
9. Ceza Dairesi 2021/16295 E. , 2022/2689 K."İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı
HÜKÜM : Sanığın çocuğun nitelikli cinsel istismarı ile tehdit suçlarından mahkumiyetine dair Artvin Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 17/04/2020 gün ve 2019/150 Esas, 2020/63 Karar sayılı hükümlere yönelik istinaf başvurusunun tehdit suçundan kurulan hüküm yönünden düzeltilerek esastan reddi, çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hüküm açısından esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a. maddesi uyarınca, ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin anılan hükme yönelik temyiz istemlerinin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, ilk derece mahkemesinin soruşturma ile kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdiriyle anılan hükme ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararı nazara alındığında yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin olaya ilişkin savcılıkta alınan ilk beyanı ile olayın intikali sırasında rehber öğretmen ve müdür yardımcısı tarafından düzenlenen tutanak içeriğinde nitelikli bir eylemden bahsetmemiş olması, savunma ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, istismar eyleminin organ veya sair cisim sokulması suretiyle gerçekleştirildiği hususunda her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmayıp, mevcut haliyle eylemin çocuğun cinsel istismarı suçunu oluşturduğu gözetilerek 5237 sayılı TCK’nın 103/1. maddesinin birinci cümlesi uyarınca karar verilmesi gerekirken suç vasfının tayininde yanılgıya düşülerek çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan mahkumiyet hükmü kurulması karşısında istinaf başvurusunun kabulü yerine esastan reddedilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesinin 13.07.2020 gün ve 2020/1109 Esas, 2020/1098 Karar sayılı vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair hükmün 5271 sayılı CMK'nın 302/2-4. madde ve fıkrası gereğince BOZULMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmesine, 21.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.