MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi


Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 02/11/2011 gününde verilen dilekçe ile komşuluk hukukundan kaynaklı tazminat talebi üzerine yapılan duruşma sonunda; asıl davanın kabulüne, birleştirilen davanın kısmen kabulüne dair verilen 10/01/2017 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili ve davalı ... vekili tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
K A R A R
Dava, komşuluk hukukundan kaynaklanan tazminat istemine ilişkindir.
Davacı vekili asıl dava ve birleştirilen davada, davacıların 9 parsel sayılı taşınmazda 2 ve 3. kat malikleri olduğunu, davacıların binayı yapmasından sonra davalı tarafın 11 parsel sayılı taşınmazı ifraz ve tevhit işlemleri ile şimdiki haline getirerek inşaat yaptığını, imara aykırı şekilde yapılan inşaat neticesinde davacıların taşınmazının iki odasının karanlık hale geldiğini, davalıların neden olduğu zarar nedeniyle asıl davada 10.000,00 TL tazminatın davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiş olup yargılama sırasında davasını ıslah ederek 84.239,00 TL"nin davalılardan tahsilini ve birleştirilen davada 25.548,45 TL"nin davalılardan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı ... vekili, davalı ... ile aralarında yaptıkları sözleşme gereği inşaatın yapımından kaynaklanan zarar ve ziyandan davalı yüklenicinin sorumlu olduğunu, dava konusu olayda kendilerinin kusur ve sorumlulukları olmadığını, davanın husumetten reddini savunmuştur.
Mahkemece, asıl dava yönünden 10.000,00 TL"nin dava tarihinden, 74.239,00 TL"nin ıslah tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle, birleşen dava yönünden ise davanın kısmen kabulü ile 20.548,07 TL"nin dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müşterek ve müteselsilen tahsiline karar verilmiştir
Hükmü, davacılar vekili ve davalı ... vekili temyiz etmiştir.
1-Yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve tüm dosya içeriğine göre davacılar vekilinin temyiz itirazları yerinde görülmemiş, bu nedenle reddi gerekmiştir.
2- Davalı ... vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
4721 sayılı TMK m. 683 deki "Bir şeye malik olan kimse, hukuk düzeninin sınırları içinde, o şey üzerinde dilediği gibi kullanma, yararlanma ve tasarrufta bulunma yetkisine sahiptir. Malik, malını haksız olarak elinde bulunduran kimseye karşı istihkak davası açabileceği gibi, her türlü haksız elatmanın önlenmesini de dava edebilir” hükmü ile mülkiyet hakkının kanunla toplum yararına kısıtlanabileceği temel ilke olarak kabul edilmiştir. Aynı maddenin ikinci fıkrasında, mülkiyet hakkının nasıl korunacağı hükme bağlanmış, 730 ve 737. maddeleriyle de taşınmaz malikinin başkalarına zarar vermesinin önlenmesi hedeflenmiştir.
Yapma, kaçınma, katlanma olarak özetlenebilecek bu sınırlamaların önemli bir bölümü TMK’nin "komşu hakkı" başlığı altında, 737 ile 750. maddelerinde düzenlenmiş, 751 ile 761. maddelerinde de yine malikin yapması ve katlanması gereken hususlar belirtilmiştir.
Taşınmaz malikinin katlanma yükümlülüğü tamamen mülkiyetin içeriğinden doğmaktadır. Mülkiyet geniş haklar, buna bağlı yetkilerin yanında, söz konusu ödevlerle birlikte bir bütündür. Anayasanın 35. maddesinde de mülkiyet hakkının kamu yararına sınırlandırılabileceği ve mülkiyet hakkının toplum yararına aykırı kullanılamayacağı öngörülmüştür.
Mahkemece yapılacak araştırmalarda somut olayın özelliği, komşu taşınmazların yerleri, nitelikleri, konumları, kullanma amaçları göz önünde tutularak, normal bir insanın hoşgörü ve tahammül sınırlarını aşan bir elatmanın bulunup bulunmadığı tespit edilmelidir. Davacının sübjektif ve aşırı duyarlılığı ile değil, objektif her normal insanın duyarlılığına göre elatmaya katlanıp katlanamayacağı araştırılmalı; sonuçta katlanılabilir, hoşgörü sınırlarını aşan bir zarar veya elatmanın varlığı tespit edilmiştir.
Tüm bu açıklamalar ışığında somut olaya gelince, davacılara ait yapının bulunduğu 9 parsel sayılı taşınmaz ile davalıya ait 11 parsel sayılı taşınmaza bitişik nizam inşaat izni verilmiş olup, bitişik nizam inşaatta aydınlatma pencerelerinin korunması zorunluluğu yoktur. Mahkemece yapılan tahkikat ve bilirkişi incelemeleri neticesinde davalılar tarafından yapılan yapının, yukarıda açıklanan ilkeler doğrultusunda hoşgörü sınırlarını aşacak nitelikte olduğu açık bir şekilde belirlenmediğinden davacı tarafın değer kaybı oluşmadığı kabul edilerek davanın reddine karar verilmesi gerekirken yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmesi doğru görülmemiş, hükmün bu nedenle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının reddine; (2) numaralı bentte açıklanan nedenlerle davalı ... vekilinin temyiz itirazının kabulü ile hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harçlarının yatıranlara iadesine, kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 11.03.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.