Davacı ... ile davalı .... Ürn. İnş. Dek. Otom. Metal Ürn. San. Tic. Ltd. Şti. arasındaki davadan dolayı İstanbul Anadolu 12. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 14.04.2015 gün ve 2012/795 E.-2015/148 K. sayılı hükmü onayan 23. Hukuk Dairesi"nin 18.02.2019 gün ve 2016/1840 E.-2019/509 K. sayılı ilamı aleyhinde taraf vekillerince karar düzeltilmesi isteğinde bulunulmuş ve karar düzeltme dilekçelerinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Dava, eser sözleşmesi niteliğindeki kat karşılığı inşaat sözleşmesi gereğince arsa sahibine teslim edilen dairelerdeki, eksik ve ayıpların giderim bedeliyle birlikte, sözleşme haricinde yapılan 2 adet dairenin 1/2 bedelinin tahsili talebine ilişkindir.
Davacı taraf, kendisine tesilm edilen dairelerde eksik ve ayıplı işlerin bedelini talep etmiş iken, davalı taraf bu iddiayı reddetmekle birlikte, aralarında yapmış oldukları harici sözleşme gereğince, alacağı da bulunduğunu belirterek mahsup talebinde bulunmuştur. Mahkemece yapılan yargılama neticesinde daire bedellerinin talebinin reddine, eksik ve ayıplı iş giderim bedelinin kısmen kabulüne karar verilmiş, verilen kararın taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine verilen karar onanmış, onama kararına karşı taraflar karar düzeltme isteminde bulunmuşlardır.
1-Dosyadaki yazılara, mahkeme kararında belirtilip Yargıtay ilamında benimsenen gerektirici sebeplere göre tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair karar düzeltme istemleri yerinde görülmemiş, reddi gerekmiştir.
2-Taraflar arasında 27.02.2007 tarihli kat karşılığı inşaat sözleşmesi bulunmakta olup, arsa sahibine düşen daireler 30.04.2009 tarihli teslim tutanağı ile arsa sahibine teslim edilmiştir. Teslim tutanağında açıkça, dairelerin eksiksiz ve tam olarak bitirilip teslim edildiği hüküm altına alınmıştır. Tarafların imzası bulunan tutanak içeriği dikkate alındığında, davacının eksik işler ve açık ayıplardan kaynaklanan tazminat talep etmesi mümkün değildir. Ancak, teslimde yapılan basit muayene ile anlaşılamayacak nitelikteki gizli ayıplar nedeniyle tazimant talep etmesi mümkündür. Ayrıca taraflar arasında 26.12.2011 tarihli anlaşma isimli belge düzenlenmiş olup, bu belgede tadilat ile çıkan 2 dairenin yükleniciye satılması, yükleniciye ait A blok, 5 No"lu dairenin arsa sahibine satılmasının kararlaştırıldığı ve satış bedelinin 75.000,00 TL"sinin sayılması ve 10.000,00 TL çek verilmesi sonrasında, yüklenicinin 75.000,00 TL alacağının kalacağı kararlaştırılmıştır. Dolayısıyla davalı taraf mahsup talebinde bulunduğundan eksik ve ayıplı iş bedelinden, bu bedelin mahsupta dikkate alınması gerekmektedir.Mahkemece yapılması gereken iş; bilirkişiden ek rapor alınarak davacıya teslim edilen dairelerden dava dilekçesinde dile getirdiği gizli ayıpların bulunup bulunmadığı, bulunmakta ise bedeli tespit edilmesi, yine ortak alanlardaki eksik ve ayıplı işlerden davacının hissesine düşen kısmının belirlenmesi, belirlenen bu bedelden davalı tarafın, aynı ilişkiden kaynaklanması nedeniyle her zaman ileri sürülebileceği 26.12.2011 tarihli sözleşmeden kaynaklanan alacağıyla ilgili mahsup talebide değerlendirilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile aksine karar verildiği bu kez yapılan incelemede anlaşıldığından, tarafların karar düzeltme isteminin kabulü ile 23. Hukuk Dairesi"nin 18.02.2019 tarih ve 2016/1860 Esas, 2019/509 Karar sayılı ilamının kaldırılarak ilk derece mahkemesi kararının belirtilen nedenlerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte açıklanan nedenlerle tarafların diğer karar düzeltme taleplerinin reddine, 2. bentte uyarınca kabulü ile 23. Hukuk Dairesi"nin 18.02.2019 tarih ve 2016/1860 Esas, 2019/509 Karar sayılı ilamının kaldırılarak hükmün taraflar yararına BOZULMASINA, ödediği karar düzeltme harcının istek halinde karar düzeltme isteyen davacıya geri verilmesine, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 136,00 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davacıya iadesine, ödediği karar düzeltme harcının istek halinde karar düzeltme isteyen davalıya geri verilmesine, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 143,50 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davalıya iadesine,
11.03.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.