Yargıtay - Tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/809 Esas 2020/51 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/809
Karar No: 2020/51
Karar Tarihi: 26.02.2020

Tefecilik yapmak - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2020/809 Esas 2020/51 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, tefecilik suçundan mahkum olmuştur. Ancak, suçun işlendiği tarihten temyiz inceleme tarihine kadar olan sürede, ceza zamanaşımı nedeniyle dava düşürülmüştür. Bu nedenle, sanık hakkında açılan kamu davası düşmüştür. Kararda, sanık müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görüldüğü ve hüküm BOZULDUĞU belirtilmiştir. Ancak, yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün olduğu vurgulanmıştır.
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 241. maddesi, tefecilik suçunu tanımlamaktadır. Aynı Kanun'un 66/1-e ve 67/4. maddeleri, ceza zamanaşımı sürelerini düzenlemektedir.
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 223/8. maddesi, ceza zamanaşımı nedeniyle davanın düşmesine ilişkin hüküm içermektedir.
5320 sayılı Yargıtay Kanunu'nun 8/1. maddesi, Yargıtay'ın görev ve yetkilerini belirlemektedir.
1412 sayılı Ceza Muhakemesi Usulü Kanunu'nun 321. maddesi, Yargıtay'ın hükümleri bozma yetkisini düzenlemektedir.
Kararda bahsi geçen kanun maddeleri ve açıklamaları yukarıda belirtilmiştir.

9. Ceza Dairesi 2020/809 E. , 2020/51 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Katılanlar : ..., Maliye Hazinesi
Suç : Tefecilik yapmak
Hüküm : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığa yüklenen “Tefecilik” suçunun 5237 sayılı TCK"nın 241. maddesinde öngörülen cezasının miktarı ve üst sınırına göre; aynı Kanun’un 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık uzatılmış dava zamanaşımının, katılanın beyanına göre ödünç paranın alındığı 30.09.2005 olan suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA; ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Kanun’un 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞMESİNE, 26/02/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.