MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi

Davacılar tarafından davalılar aleyhine 02.03.2015 gününde verilen dilekçe ile terekeye temsilci atanması istenmesi üzerine davanın kabulüne dair verilen 10.04.2015 günlü hükmün Yargıtayca incelenmesi davacı ... tarafından istenilmekle süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içerisindeki bütün kağıtlar incelenerek gereği düşünüldü:
KARAR
Dava, terekeye temsilci atanması talebine ilişkindir.
Davacılar, miras bırakanları ...’ın ... Asliye Hukuk Mahkemesinin 2014/167 Esas sayılı dosyasında davacı olduğunu, 22.12.2014 tarihli vefatı ile anılan dosyada miras bırakanın terekesine temsilci atanması için kendilerine süre verildiğini beyan ederek miras bırakanları ...’ın terekesine temsilci atanmasını talep etmişlerdir.
Mahkemece davanın kabulüne ve terekeye temsilci atanmasına karar vermiştir.
Hükmü, davacı ... temyiz etmiştir.
Davacı ... temyiz dilekçesinde, ... Asliye Hukuk Mahkemesinin 2014/167 Esas sayılı dosyasının mirasçılar arasında görülmekte olan bir dava olduğunu, mirasçılar arasında görülen davalarda terekeye temsilci atanmasına gerek olmadığını, mirasçılar ile 3. kişiler arasında görülen davalarda terekeye temsilci atanması gerektiğini, kendilerine süre verilmiş olması nedeni ile terekeye temsilci atanmasını istemiş ise de terekeye temsilci tayinine ilişkin kararın usul ve yasaya aykırı olduğunu ve bu kararın ortadan kaldırılması gerektiğini beyan ederek kararın bozulmasını talep etmiştir.
6100 sayılı HMK’nun 307. maddesinde feragatin, davacının, talep sonucundan kısmen veya tamamen vazgeçmesi olduğu belirtilmiştir.
6100 sayılı HMK’nun “Feragat ve kabulün şekli” başlıklı 309. maddesi hükmüne göre de feragat ve kabul, dilekçeyle veya yargılama sırasında sözlü olarak yapılır. Feragat ve kabulün hüküm ifade etmesi, karşı tarafın ve mahkemenin muvafakatine bağlı değildir. Kısmen feragat veya kabulde, feragat edilen veya kabul edilen kısmın, dilekçede yahut tutanakta açıkça gösterilmesi gerekir. Feragat ve kabul, kayıtsız ve şartsız olmalıdır.
Yukarıda belirtildiği üzere feragatin kati bir hükmün hukuki neticelerini hasıl edeceği hükme bağlanmıştır. Yine belirtmek gerekir ki feragatin geçerliliği karşı tarafın muvafakatine bağlı değildir. Etkisini onu yapanın tek yönlü irade beyanı ile doğurur. Yargıtay’ın yerleşmiş uygulamaları da bu doğrultudadır. (11.4.1940 tarihli ve 70 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı, Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 27.5.1992 tarihli ve 1992/2-250/364 sayılı Kararı)
Bu nedenle, davacı ...’ın temyiz dilekçesindeki beyanlarının davadan feragat niteliğinde olup olmadığının değerlendirilerek bir karar verilmesi için hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin yatırılan harcın istek halinde yatıranlara iadesine, 06.03.2017 tarihinde oybirliği ile karar verildi.