MAHKEMESİ : İZMİR 2. ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
TARİHİ : 06/02/2014
NUMARASI : 2013/347-2014/17



Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, müvekkilinin emekli olduğunu, davalı tarafından müvekkili aleyhine İzmir 5. İcra Müdürlüğünün 2008/12228 esas sayılı dosyası ile icra takibi başlatıldığını, bu dosya üzerinden müvekkilinin emekli maaşı üzerine haciz konulduğunu, emekli maaşının haczinin mümkün olmadığını ileri sürerek, emekli maaşından haczedilen paraların tahsil tarihlerinden itibaren işlemiş faizleri ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile 8.271,08-TL"nin: 500,00-TL"sinin 06/04/2009, 375,00-TL"sinin 11/06/2009, 500,00-TL"sinin 14/10/2009, 375,00-TL"sinin 20/01/2010, 625,00-TL"sinin 09/06/2010, 750,00-TL"sinin 16/12/2010, 587,58-TL"sinin 14/04/2011, 572,76-TL"sinin 13/07/2011, 1.191,36-TL"sinin 12/01/2012, 1.488,41-TL"sinin 27/08/2012, 648,51-TL"sinin 21/11/2012, 657,46-TL"sinin 31/01/2013 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınıp davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle yasaya uygun gerektirici nedenlere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
BK"nun 101/2 (TBK"nun 117/1) maddesi gereğince, muaccel bir borcun borçlusu, alacaklının ihtarı ile mütemerrit olur. Zenginleşen kimseden, iade talep edilmeden önce temerrüde düşürülmüş sayılmasının yasal dayanağı bulunmamaktadır. Sebepsiz zenginleşmede gecikme faizinin işlemesi için borçlunun bir ihtar ya da dava açılmak suretiyle temerrüde düşürülmesi gerekir.
Somut olayda, davacı tarafından davalıya gönderilmiş ihbar ya da ihtar bulunmadığına göre temerrüt olgusu gerçekleşmemiş olup, faize dava tarihinden itibaren karar verilmesi gerekmektedir.
Mahkemece maaş kesintilerinin yapıldığı tarihten itibaren faize hükmedilmesi doğru görülmemiş ise de, bu hususun düzeltilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden hüküm fıkrasının 1. bendinde yazılı bulunan "Davanın kısmen kabulü ile 8.271,08-TL"nin: -500,00-TL"sinin 06/04/2009, -375,00-TL"sinin 11/06/2009, -500,00-TL"sinin 14/10/2009, -375,00-TL"sinin 20/01/2010, -625,00-TL"sinin 09/06/2010, -750,00-TL"sinin 16/12/2010, -587,58-TL"sinin 14/04/2011, -572,76-TL"sinin 13/07/2011, -1.191,36-TL"sinin 12/01/2012, -1.488,41-TL"sinin 27/08/2012, -648,51-TL"sinin 21/11/2012, -657,46-TL"sinin 31/01/2013 tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınıp davacıya VERİLMESİNE" ifadesinin çıkartılarak yerine "Davanın kısmen kabulü ile 8.271,08-TL"nin dava tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalıdan alınıp davacıya VERİLMESİNE" ifadesinin yazılması suretiyle hükmün düzeltilmesine ve düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 09.03.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.