MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 22.03.2016 tarih ve 2014/1480-2016/220 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin ...’da sigorta aracılık hizmetleri ile uğraştığını, davalının ise sigorta şirketi olduğunu, davalı ile müvekkili arasında 03/05/2006 tarihinde acentelik sözleşmesinin imzalandığını, müvekkilinin 2011 yılına kadar davalının acenteliğini yaptığını, davalının ihtarname ile müvekkili ile arasındaki acentelik sözleşmesini hiçbir gerekçe göstermeden tek taraflı olarak fesih ettiğini, ihtarnamenin müvekkiline tebliğinden itibaren 15 gün sonra sözleşmenin sona ereceğinin bildirildiğini, sözleşme ilişkisinin sona ermesinden sonra sigorta şirketi sigorta acentesinin portföyü sayesinde önemli menfaatler elde ediyor ve hakkaniyet gerektiriyorsa sigorta acentesinin sigorta şirketinden tazminat talep edebileceğini, müvekkilinin denkleştirme tazminatına hak kazandığını ileri sürerek şimdilik 3.000,00 TL tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, hak düşürücü süresinin dolduğunu, acentenin müvekkili sigortacının ön ve yazılı iznini almadan kendi şahsı adına başka sigorta şirketlerinin acenteliğini yaptığının, acentenin kendisine yapılan her türlü uyarıya rağmen hasar prim oranını düşürmediğini, diğer şirketlerin acenteliğinin devam ettiğini, acentelik sözleşmesi uyarınca acentenin sözleşme şartlarına uymaması nedeni ile fesih edildiğini, denkleştirme talep edilemeyeceğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece uyulan bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre; davacı acentenin sözleşmenin hükümlerine uymadığı, acentenin şirketin bilgisi ve izni dışında başka bir sigorta şirketinin acenteliğini yapmasına dair hükmünü ihlal ettiği, sözleşmenin kurulması aşamasından sonra davacı acentenin dava dışı bir çok sigorta şirketi ile acentelik ilişkisine girdiği, davalı ... şirketinin taraflar arasındaki sözleşme gereğince fesih hakkını kullanmasının yerinde olduğu, davacı acentenin denkleştirme tazminatını talep hakkının olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.

Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 21.05.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.