Esas No: 2021/19997
Karar No: 2022/2699
Karar Tarihi: 21.03.2022
Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/19997 Esas 2022/2699 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mağdure ...'a karşı, çocuğun cinsel istismarı suçundan mağdure ...'e karşı mahkum edilmiştir. İlk derece mahkemesinde Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığı vekilinin katılma talebine karar verilmemiştir, ancak kanun gereği Bakanlık vekilinin katılma hakkı bulunmaktadır. Sanığın, mağdure ...'a yönelik suçu için verilen ceza adli para cezası ve beş yıldan az hapis cezası olduğundan, istinaf başvurusu esastan reddedilmiştir. Ancak çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından mağdure ...'e karşı verilen hüküm temyiz incelemesine tabi tutulmuştur. Yapılan değerlendirmeler sonunda, istinaf başvurusunun esastan reddine dair kararın yerinde olduğu ve hükmün onanması gerektiği kararlaştırılmıştır. İlgili kanun maddeleri: 5271 sayılı CMK'nın 237/2, 286/2-a, 288, 294 ve 302/1.
"İçtihat Metni"
İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ :Ceza Dairesi
SUÇ : Çocuğun nitelikli cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ( mağdure ...' a karşı), çocuğun cinsel istismarı (mağdure ...'e karşı)
HÜKÜM : Sanığın, mağdurelerden ...'a yönelik çocuğun cinsel istismarı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve ...'e yönelik sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçlarından mahkumiyetine dair İstanbul 10. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 27.10.2020 gün ve 2020/41 Esas, 2020/209 Karar sayılı hükümlere ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddi
Bölge Adliye Mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun muhtevası nazara alınarak dosya tetkik edildi,
İlk derece mahkemesi tarafından gerçekleştirilen yargılama sırasında müşteki Bakanlık vekilince sunulan 21.02.2020 havale tarihli dilekçe ile katılma talebinde bulunulmasına rağmen bu hususta karar verilmemiş ise de, 6284 sayılı Ailenin Korunması ve Kadına Karşı Şiddetin Önlenmesine Dair Kanunun 20/2. maddesi uyarınca Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının ilgili kamu davalarına katılma ve hükümleri temyiz etme hakkının bulunduğu ve Bakanlık vekilinin de dilekçe vererek katılma iradesini ortaya koyduğu anlaşılmakla, söz konusu madde hükmü de gözetilerek 5271 sayılı CMK'nın 237/2. maddesi uyarınca Aile ve Sosyal Hizmetler Bakanlığının katılan ... vekilinin ise katılan Bakanlık vekili sıfatıyla davaya katılmasına karar verildikten sonra gereği görüşüldü:
Sanık hakkında sarkıntılık suretiyle çocuğun cinsel istismarı suçundan (mağdure ...'e karşı) kurulan hükmün incelenmesinde;
Hükmedilen cezanın miktar ve türü gözetildiğinde, 5271 sayılı CMK'nın 286/2-a. maddesi uyarınca ilk derece mahkemelerinden verilen beş yıl veya daha az hapis cezaları ile miktarı ne olursa olsun adli para cezalarına ilişkin istinaf başvurusunun esastan reddine dair Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının temyizi mümkün olmadığından, katılan Bakanlık vekili ile sanık müdafisinin söz konusu hükme yönelik temyiz istemlerinin aynı Kanunun 298. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık hakkında çocuğun cinsel istismarı ve kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçlarından (mağdure ...'a karşı) kurulan hükmün temyiz incelemesine gelince;
5271 sayılı CMK'nın 288 ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler nazara alınıp, aynı Kanunun 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri ve katılan Bakanlık vekili ile sanık müdafisinin temyiz dilekçelerinde belirttikleri nedenler de gözetilerek yapılan değerlendirmede, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından gerçekleştirilen inceleme neticesinde vaki istinaf başvurusunun esastan reddine dair kurulan hükme yönelik temyiz sebepleri yerinde görülmediğinden, katılan Bakanlık vekili ile sanık müdafisinin temyiz istemlerinin 5271 sayılı CMK'nın 302/1. madde ve fıkrası gereğince esastan reddiyle hükmün ONANMASINA, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 20. Ceza Dairesine gönderilmesine, 21.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
