Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2021/13347 Esas 2022/2687 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde cinsel saldırı
HÜKÜM : Sarkıntılık suretiyle cinsel saldırı suçundan mahkumiyet

İlk derece mahkemesince bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi.
Sanığın atılı suçtan mahkumiyetine dair Akhisar Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 14.01.2014 gün ve 2013/106 Esas, 2014/31 Karar sayılı ilk hükümle ilgili temyiz incelemesini yapan Yargıtay kapatılan 14. Ceza Dairesince sanığın atılı suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesinin hatalı olduğundan bahisle hükmün bozulmasına dair verilen 16.10.2019 gün ve 2016/5184 Esas, 2019/11746 sayılı kararla ilgili mahkemece bozmaya uyularak gerçekleştirilen yargılama neticesinde ''beyanlarına itibar edilen katılanın ısrarla anüs bölgesine sanığın parmak attığını beyan etmesine karşılık sanığın elinin katılanın eline çarptığını beyan etmesi, sanığın eylemi katılanın anüs bölgesine parmak atmak şeklinde gerçekleştirmesi ve olay akabinde olay yerinden ayrılması, sanığın sarhoşluğunun hukuki sorumluluğunu ortadan kaldırmaması'' şeklindeki kabulle sanığın sarkıntılık suretiyle cinsel saldırı suçundan mahkumiyetine dair kurulan 24.12.2019 gün ve 2019/147 Esas, 2019/518 Karar sayılı hükmün sanık müdafisi, katılan mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekilince temyiz edilmesi üzerine Dairemizde inceleme sırası bekleyen dosya ile ilgili olarak 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazetede'' yayınlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin birinci ve üçüncü bentlerine yapılan değerlendirmede bozma sonrası mahkemece verilen 24.12.2019 tarihli ikinci hükümde yeni gerekçeler de gösterilmesi nedeniyle mahkeme kararının direnme olmayıp, yeni hüküm niteliği taşıdığı gözetilerek gereği görüşüldü:
Mağdurenin aşamalardaki beyanları, savunma, tanık ifadesi ve tüm dosya içeriği nazara alındığında, sanığın olay günü hastane koridorunda karşılaştığı mağdureye yönelik eylemini cinsel amaçla gerçekleştirdiğine dair cezalandırılmasına yeter, her türlü şüpheden uzak, kesin ve inandırıcı delil bulunmadığı gözetilerek beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafisi ve katılan mağdure vekili ile katılan Bakanlık vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 CMUK'nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 21.03.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.