MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada Asliye Ticaret Mahkemesi’nce verilen 18/02/2016 tarih ve 2014/1582-2016/91 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili kurumun ...Pazarlama ve Üretim Bölge Müdürlüğünün, davalı ... ile Aralık 2005 tarihinde çalışmaya başladığını, davalı bankanın 2009 yılına kadar kurumdan EFT ücreti adı altında hiçbir kesinti yapmadığını, ancak 30.07.2009 tarihinden itibaren haksız ve hukuka aykırı olarak EFT ücreti kestiğini, kesintilerin 2010 yılına kadar devam ettiğini ve 2009-2010 yılları için toplam 9.784,00 TL kesinti yapıldığını, kesilen bu tutardan 3.024,00 TL"lik kısmının iade edildiği, ancak geri kalan 6.760,00 TL tutarındaki EFT ücreti kesintisinin iade edilmediğini ileri sürerek 6.760,00 TL"nin ödenmesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, yapılan kesintiler yasal olduğundan davacıya iade zorunluluğunun bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; 2005 yılından 2009 yılına kadar davalı banka tarafından EFT masrafı adı altında bir kesintinin yapılmadığı, 2009 yılında ve 2010 yılının Mayıs ayına kadar ki dönemde EFT ücreti adı altında yapılan kesintilerin 2010 yılı Temmuz ayında davacıya iade edildiği, 2010 Mayıs ayından sonra yapılan EFT kesintilerinin iade edilmediği, sözleşme serbestisi ilkesi uyarınca bankaların yapılan işlemlerden dolayı masraf, komisyon, vb. adlar altında ücret talep etme hakları bulunmakta ise de, bankaların bankacılık işlemlerini gerçekleştirmeden evvel, gerek internet sitelerinde kolay erişilebilir ve açık bir şekilde ilan ederek ve gerekse imzalanan sözleşme metinlerinde alınacak ücret ve masraflar konusunda hesap sahiplerini haberdar ederek, işlemi yaptıran hesap sahibinin bilgi sahibi olmasını ve bunu bilerek bankacılık işlemlerini gerçekleştirmesini sağlamakla yükümlü oldukları, hesap sahibini uyaran herhangi bir belgeye rastlanılmadığı gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, temyiz harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına mahal olmadığına, 21/05/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.