Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/12360 Esas 2017/5150 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdurenin Cumhuriyet Başsavcılığında alınan 30.05.2011 tarihli beyanında olay günü arkadaşları ... ve İbrahim"le beraber çatı katına çıktıklarını, burada ustaların olduğunu, daha öncesinde tanımadığı bir şahsın terini silerek yanağından öptüğünü, devamında "dudağından öpebilir miyim" diye sorarak bacağını ellediğini, bu sırada diğer çocukları başka bir odaya götürdüğünü, kendisine de "gel sana başka bir şey göstereceğim" diyerek üst kata çıkardığını anlattıktan sonra bilgisayar ekranından gösterilen sanığa ait fotoğraflara bakarak teşhis edememesi, 30.05.2011 tarihli yakalama tutanağından olayla ilgili olarak soruşturmaya başlanıldığı sırada sanığın kendiliğinden Cumhuriyet Başsavcılığına geldiğinin anlaşılması, sanığın temyiz dilekçesinde olayın gerçekleştiği yerin binanın çatı katı olup üst kat bulunmadığını, ayrıca buranın da tek ve büyük bir odadan ibaret olup sadece küçük bir mutfak ayrımı bulunduğunu bildirmesi karşısında mağdurenin beyanında geçen ... ve ... isimli çocuklar tanık sıfatıyla dinlendikten ve olay yerinde keşif yapıldıktan sonra toplanacak delillere göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kayden 05.04.2004 doğumlu mağdurenin duruşmada yaşı nedeniyle kanunen bulunması zorunlu olan vekili hazır bulundurulmaksızın beyanı alınmak suretiyle 1412 sayılı CMK"nın 234/2. maddesine aykırı davranılması,
Hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 30.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.