Davacılar, murisinin iş kazası sonucu ölümünden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.



K A R A R


1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacıların murisi nın 14.07.2003 tarihinde geçirmiş olduğu iş kazası neticesinde vefat etmesi nedeniyle davacı Nazife için 10.000,00 TL ,diğer her bir davacı için ayrı ayrı 5.000,00 TL olmak üzere toplam 40.000.00 TL manevi tazminat istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın kısmen kabulü ile davacı Nazife için 6.000,00 TL ,diğer davacılar için ayrı ayrı 3.000.00 er TL olmak üzere toplam 24.000.00 TL manevi tazminatın kabulüne karar verilmesi karşısında , mahkemece kurulan hükmün kısmen kabul niteliğinde olduğu, kısmen red kararı verilmesine rağmen davalı lehine vekâlet ücretine hükmedilmediği görülmüştür.
Mahkemece kısmi red nedeniyle davalı yararına avukatlık ücretine hükmedilmemesi usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden H.U.M.K.’nun 438/7. maddesi uyarınca hüküm bozulmamalı, davalı lehine vekâlet ücreti takdir edilmek suretiyle düzeltilerek onanmalıdır.


SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle; hüküm fıkrasına, ayrı bir bent olarak "Davalı kendisini bir vekil aracılığı ile temsil ettirmiş olması sebebiyle 2013 yılı A.A.Ü.T. gereğince 1.920,00 TL. vekalet ücretinin davacıdan tahsili ile davalıya ödenmesine," rakam ve sözcüklerinin eklenmesine ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine, 15.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.