Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/1-2-d, 62, 52/2. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki otomobil ile gündüzün şehir içindeki tek yönlü yoldan 2,91 promil alkollü olarak seyri sırasında önünden aynı yönde kendisinden daha yavaş seyretmekte olan mağdur ...’in kullandığı aracın arka kısmına çarpması neticesinde katılan ...’ın yüzde sabit iz olacak şekilde yaralandığı olayda, sanığın aldığı alkol miktarı gereği bilinçli taksirinin koşullarının oluştuğunun ve dolayısıyla sanık hakkında TCK"nın 22/3. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, sanığın yasal ve takdiri indirim nedenlerinin uygulanmasına yönelik talebinin mahkemece karşılandığı ve adli para cezalarının mahkeme tarafından taksitlendirilmemiş olsa bile infaz aşamasında taksitlendirilmesinin mümkün olduğunun anlaşılması karşısında lehe hüküm talebi bulunan sanık hakkında TCK’nın 52/4. maddesinde düzenlenen taksitlendirmeye yönelik hükmün tartışılmaması sebebiyle bozma talep eden tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın, kusura, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi gerektiğine ve sair nedenlere yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 09/04/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.