Resmi belgede sahtecilik - tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/264 Esas 2016/2680 Karar Sayılı İlamı

5. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/264
Karar No: 2016/2680
Karar Tarihi: 11.03.2016

Resmi belgede sahtecilik - tefecilik - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/264 Esas 2016/2680 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıklar hakkında resmi belgede sahtecilik suçundan açılan davada mahkeme, hazinenin doğrudan zarar görmediği gerekçesiyle davaya katılma hakkı olmadığına karar verdi. Bu nedenle, hazinenin temyiz talebi reddedildi. Mahkeme ayrıca, sanıkların tefecilik suçundan verilen beraat kararlarını inceledikten sonra, bu suçun cezasının öngörülen üst sınırı itibariyle asli zamanaşımı süresi 8 yıl olduğuna ve bu sürenin gerçekleştiğine karar verdi. Temyiz itirazları bu nedenle uygun görüldü ve hükümler 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ve CMUK'un 321. maddesi uyarınca bozuldu. Ancak bu durumun yeniden yargılamayı gerektirmediği belirtildi ve 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi uyarınca açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı düşürülmesine karar verildi. Kanun maddeleri: 5237 sayılı TCK'nın 66/1-e, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, CMUK'un 317., 321. ve 322/1 maddeleri, 5271 sayılı CMK'nın 223/8. maddesi.

5. Ceza Dairesi 2014/264 E. , 2016/2680 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik, tefecilik
HÜKÜM : Beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi;
Sanıklar hakkında resmi belgede sahtecilik suçunun niteliği itibariyle doğrudan zarar görmesi söz konusu olmayan Hazinenin davaya katılması ve hükümleri temyiz etmesi mümkün olmadığından, usulsüz katılma kararı da temyiz hakkı vermeyeceğinden vekilinin bu suç yönünden temyiz talebinin CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE, incelemenin sanıklar ... ve ... hakkında tefecilik suçundan verilen beraat kararlarına yönelik temyiz itirazlarıyla sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Sanıklara yüklenen tefecilik suçunun kanunda öngörülen cezasının üst sınırı itibariyle 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e maddesine göre 8 yıl asli zamanaşımı süresine tabi olduğu, savunmanın alındığı son tarih olan 31/01/2007 ile inceleme günü arasında başkaca zamanaşımını kesen sebebin bulunmadığı ve bu sürenin gerçekleştiği anlaşılmakla, temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden aynı Yasanın 322/1 ve 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddeleri uyarınca açılan kamu davalarının zamanaşımı nedeniyle ayrı ayrı DÜŞMESİNE, 11/03/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.