Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/11034 Esas 2017/5137 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/11034
Karar No: 2017/5137
Karar Tarihi: 30.10.2017

Çocuğun basit cinsel istismarı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/11034 Esas 2017/5137 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi’nde görülen bir davada, sanık çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkum edildi. Ancak mahkeme, sanığın yaptığı eylemin cinsel taciz suçunu oluşturduğunu göz önünde bulundurmadı. Bu durumda, yeni bir kanunun yürürlüğe girmesiyle birlikte mahkemenin yeniden değerlendirme yapması gerektiği belirtildi. Bu nedenle, karar bozuldu ve yeniden değerlendirme yapılması kararlaştırıldı. Kanun maddeleri olarak, suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan ve sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur şeklindeki 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesiyle ilgili kanun maddeleri olan 58, 59, 60, 61 ve 102,103,104,105. maddeleri belirtilmiştir. Ayrıca, Anayasa Mahkemesi’nin 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararına da değinilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2014/11034 E. , 2017/5137 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğun basit cinsel istismarı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın, mağdureye bakarak kendi cinsel organını tutması şeklinde gerçekleşip bedensel temas içermeyen eyleminin, TCK"nın 105. maddesinde düzenlenen cinsel taciz suçunu oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkumiyet kararı verilmesi,
Hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 58, 59, 60 ve 61. maddeleri ile 5237 sayılı Kanunun 102, 103, 104 ve 105. maddelerinde yer alan cinsel dokunulmazlığa karşı suçların yeniden düzenlenmesi karşısında, 5237 sayılı TCK"nın 7/2. madde-fıkrasındaki "Suçun işlendiği zaman yürürlükte bulunan kanun ile sonradan yürürlüğe giren kanunların hükümleri farklı ise, failin lehine olan kanun uygulanır ve infaz olunur." hükmü gözetilerek lehe olan hükmün önceki ve sonraki kanunların bütün hükümleri olaya uygulanarak ortaya çıkan sonuçların birbirleriyle karşılaştırılması suretiyle belirlenmesi, her iki kanunla ilgili uygulamanın denetime imkan verecek şekilde kararda gösterilmesi ve 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan hususlar nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık ile O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 30.10.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.